พูดขัดจังหวะ คือ

• พูดคั่น
  พูดสอด
  พูดแทรก

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• ขัด     ๑ ก. ให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น ขัดกระดุม ขัดกลอน; เหน็บ เช่น ขัดกระบี่; ไม่ทำตาม, ฝ่าฝืน, ขืนไว้, เช่น ขัดคำสั่ง; แย้งกัน, ไม่ลงรอยกัน. ๒
• ขัดจังหวะ     ก. แทรกเข้ามาในระหว่างร้องรำ; ขวางเข้ามาเพื่อไม่ให้ทำหรือพูดได้สะดวก.
• จัง     ( ปาก ) ว. ยิ่งนัก เช่น เก่งจัง ร้อนจัง ของสิ่งนี้ถูกจัง; เต็มที่, เต็มแรง, เช่น ชนกันเข้าอย่างจัง.
• จังหวะ     น. ระยะที่สม่ำเสมอ เช่น หัวใจเต้นเป็นจังหวะ, ระยะที่กำหนดไว้เป็นตอน ๆ เช่น เพลงจังหวะช้า จังหวะเร็ว พูดเป็นจังหวะ, โดยปริยายหมายความว่าโอกาสอันควร
• หวะ     ว. เป็นแผลลึก เช่น ถูกฟันหลังหวะ.
• วะ     ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;
• ผิดจังหวะ    adv. ไม่ถูกจังหวะ ตัวอย่างการใช้: เธอก้าวเท้าผิดจังหวะ
• การขัดจังหวะ    การหยุด การหยุดชะงัก
• อย่างไม่ถูกขัดจังหวะ    อย่างต่อเนื่องกัน
• ที่ขัดจังหวะในสถานการณ์ที่มีพิธีรีตอง    ซึ่งฉุกละหุก ซึ่งเร่งรีบ
• การลัดจังหวะดนตรี    การตัดอักษรหรือเสียงตรงกลาง
• ขัดจังหวะการสนทนา    ขัดจังหวะ
• โรคหัวใจเต้นผิดจังหวะ    การหดตัวของหลอดเลือด อาการเขียว โรคการไหลเวียนโลหิตผิดปกติ โรคความดันเลือดผิดปกติ โรคระบบหมุนเวียนบกพร่อง โรคระบบหมุนเวียนโลหิต โรคระบบหมุนเวียนโลหิตผิดปกติ โรคหลอดเลือดสมอง โรคหลอดเลือดสมองใหญ่ผิดป

• อย่าพูดขัดจังหวะตอนที่ฉันชี้เเจงรายละเอียด วอลท์
• ถ้าคุณพูดขัดจังหวะ ไม่เพียงแต่พี่สะใภ้ เท่านั้นที่รู้สึกแย่
• ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมตำรวจ หรือนักดับเพลิงถึงไม่เคยถูกพูดขัดจังหวะ