พูดล้อเลียน คือ
"พูดล้อเลียน" การใช้"พูดล้อเลียน" อังกฤษ
- พู ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
- พูด ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
- พูดล้อ กระเซ้า พูดล้อเล่น พูดหยอกล้อ พูดหยอกเย้า พูดเย้าแหย่
- ดล ๑ ดน, ดนละ- น. พื้น, ชั้น, เช่น พสุธาดล. ( ป. , ส. ตล). ๒ ดน ก. ถึง. ( ข. ฎล่). ๓ ดน ก. ให้เป็นไป, ทำให้แล้ว, ตั้งขึ้น,
- ล้อ ๑ น. ส่วนของรถซึ่งเป็นวงกลมสำหรับหมุนเคลื่อนพารถไป, ลูกล้อ ก็ว่า. ก. กลิ้งหมุนไปอย่างล้อรถ เช่น ล้อสตางค์ให้กลิ้งไป. ๒ ก.
- ล้อเลียน ก. เอาอย่างเพื่อยั่วเย้าเล่น เช่น พูดทำเสียงล้อเลียนคนติดอ่างหรือคนพูดไม่ชัด แสดงกิริยาเดินขากะเผลกล้อเลียนคนขาเป๋.
- เลีย ก. แลบลิ้นกวาดบนสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เลียริมฝีปาก หมาเลียแผล แมวเลียขน;
- เลียน ก. เอาอย่าง, ทำหรือพยายามทำให้เหมือนหรือคล้ายคลึงกับแบบอย่าง, เช่น พูดเลียนเสียงเด็ก ร้องเลียนเสียงนก; ชั่งโดยเอาเงินตราเป็นเกณฑ์น้ำหนัก.
- ลี ก. ไป.
- พูดล้อเล่น กระเซ้า พูดล้อ พูดหยอกล้อ พูดหยอกเย้า พูดเย้าแหย่ พูดเล่น พูดเล่นๆ
- ผู้ที่พูดล้อเล่น จำอวด ผู้ที่พูดตลก -s.joker
- พูดหรือเขียนล้อเล่น ประทัด พูดหรือเขียนเยาะเย้ย เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วและไม่สม่ำเสมอ
- พูดหรือเขียนเรื่องล้อเลียน พูดหรือเขียนเรื่องประชดประชัน พูดหรือเขียนเรื่องเยาะเย้ย
- เอเลี่ยน มนุษย์ต่างดาว สิ่งมีชีวิตนอกโลก สิ่งมีชีวิตต่างดาว สิ่งมีชีวิตที่มาจากนอกโลก
- พ่อเลี้ยง น. ผัวของแม่ แต่ไม่ใช่พ่อของตัว; (ถิ่น-พายัพ) แพทย์; ชายที่มีฐานะดี.
ประโยค
- เป็นเพราะฉันพูดล้อเลียนท่านอุชิมิทสึ
- อะไรนะ นี่แม่มาพูดล้อเลียนแม่ผมเหรอ
- อย่าพูดล้อเลียนคนอื่น