พูดวกวน คือ

• พูดอ้อม
  พูดอ้อมค้อม

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• วกวน     ก. ลดเลี้ยวไปมา, คดไปคดมา, เช่น ทางเข้าออกวกวน, อ้อมไปอ้อมมา, ย้อนไปย้อนมา, เช่น ให้การวกวน เขียนหนังสือวกวนอ่านไม่เข้าใจ.
• กวน     ๑ ( ถิ่น-อีสาน ) ( ปาก ) น. กวาน, ชื่อตำแหน่งขุนนางในภาคอีสานสมัยโบราณ แต่ชาวอีสานบางถิ่นออกเสียงเป็น กวน เช่น บ้านเมืองข้อนขุนกวน ยาดไพร่. ๒
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• คําพูดวกวน    การพูดอ้อมค้อม คําพูดอ้อมค้อม
• ตัวกวน    ตัวป่วน ตัวยุ่ง สิ่งที่รบกวน
• พูดกวนๆ    พูดปั่นป่วนให้วุ่นวาย
• พูดวกเวียน    ร่อนเร่ วกเวียน
• ตัวก่อกวน    ตัวปัญหา คนก่อปัญหา คนก่อเรื่อง
• พูดหรือเขียนวกวนนอกเรื่อง    พูดนอกเรื่อง พูดหรือเขียนไม่ชัดเจน
• การพูดที่วกวน    การพูดที่เหลวไหลไร้สาระ
• การวกวน    การหมุนเวียน การปั่น การหมุนรอบอย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับการหมุนรอบอย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับการหมุนเวียน
• ทางวกวน    ทางคดเคี้ยว เขาวงกต การพูดจาอ้อมค้อม

• พวกซูลูนี่พูดวกวน ผมไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไร
• ข้าคงจะสับสนวุ่นวาย และพูดวกวนนอกเรื่อง
• เธอเลิกพูดวกวน และเรียกเขามาได้แล้ว
• แต่ผมไม่ได้พูดวกวน มันจึงไม่มี
• พูดวกวนมากกว่าที่คุณควรจะพูด
• อย่าพูดวกวนสิ พูดมาตรงๆเลย
• และถ้ากังวล ผมก็คงพูดวกวน
• เร็วเข้า หยุดพูดวกวน