พูดเกี้ยว คือ

• จีบ
  เกี้ยวพาราสี
  แทะโลม
  แพละโลม
  ทําเจ้าชู้
  แพะโลม

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกี้ยว     ๑ น. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัย สำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว; เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก
• กี     ดู กาบกี้ .
• กี้     น. เวลาที่ล่วงไปหยก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เมื่อ เมื่อแต่ หรือ เมื่อตะ เป็น เมื่อกี้ เมื่อแต่กี้ เมื่อตะกี้ หรือ เมื่อกี๊ เมื่อแต่กี๊ เมื่อตะกี๊.
• พูดเกี่ยวกับ    พูดถึง เอ่ยถึง พร่ํา
• พูดเก่ง    ช่างพูด พูดมาก เจ้าคารม คุยเก่ง จ้อ ช่างคุย ช่างจํานรรจา ช่างเจรจา ช่างพูดคุย ซึ่งมีวาทศิลป์
• พูดเกี่ยวกับ...กับคนอื่น    คุยในเรื่อง...กับคนอื่น
• คดเกลียว    เป็นรอยจีบ เป็นรอยพับ
• พูดเหนี่ยวรั้ง    พูดยับยั้ง
• พูดเกลี้ยกล่อม    พูดชักชวน
• พูดเกินจริง    ขี้โอ่ คุยโต คุยโว โอ้อวด กล่าวเกินจริง
• กราดเกรี้ยว    ก. แสดงกิริยาท่าทางพร้อมทั้งดุด่าว่ากล่าวเป็นต้นอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ, เกรี้ยวกราด ก็ใช้.
• ขบคิดเกี่ยวกับ    คิด ตรึกตรอง พิจารณาเกี่ยวกับ

• เมื่อคำพูดเกี้ยวหญิงที่ใช้มาสิบปี ของผมเสื่อมหายไม่เหลือหลอ
• พี่เรียกว่าพูดอย่างนุ่มนวลหรือ พี่พูดเกี้ยวพาราสีเธอต่างหาก