พูดแบบยิ้มแหยๆ คือ

• พูดแบบยิ้มเขิน

• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• แบ     ก. แผ่ให้แบนออก เช่น แบมือ, กางแผ่ออก เช่น แบหนังสือไว้. ว. อาการที่เปิดแผ่หรือวางทิ้งไว้อย่างไม่เอาใจใส่เป็นต้น เช่น นอนแบ เปิดแบไว้ ทิ้งแบไว้.
• แบบ     น. สิ่งที่กำหนดให้ถือเป็นหลักหรือเป็นแนวดำเนิน, ตัวอย่าง เช่น ลอกแบบ เลียนแบบ; อย่าง เช่น คนแบบนี้; ตำรา เช่น แบบเรียน; รูปลักษณะ เช่น แบบเสื้อ
• ยิ้ม     ก. แสดงให้ปรากฏว่าชอบใจ เยาะเย้ย หรือเกลียดชัง เป็นต้น ด้วยริมฝีปากและใบหน้า.
• ยิ้มแหย     -แหฺย ก. ยิ้มอย่างเก้ออาย.
• ิ้     พลิ้ว
• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แหย     แหฺย ว. อาการที่ไม่สู้ใครหรือเก้ออาย.
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• พูดแบบยิ้มเขิน    พูดแบบยิ้มแหยๆ
• คําสวดแบบย่อๆ    คําสวดแบบสั้นๆ คําอธิษฐานแบบสั้นๆ
• พูดแบบอื่น    พูดง่ายๆ
• พูดแบบท่องจํา    พูดรัว
• ผิดแบบ    ผิดปกติ ผิดพวก ผิดรูปผิดร่าง ผิดลักษณะ ผิดรูป ผิดรูปผิดรอย