ฟองทะเล คือ

• น. หินที่ปรุเป็นรู ๆ อยู่ในทะเล.

• ฟอง     ๑ น. ต่อมน้ำที่ผุดหรือปุดขึ้นเป็นรูปโป่ง ๆ อาจเป็นต่อมเดียว หรือรวมกันเป็นแพก็ได้. ๒ น. ไข่ เช่น ไก่ตกฟอง;
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ทะเล     น. ห้วงน้ำเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.
• ท้องทะเล    ทะเล น้ําทะเล น้ําเค็ม
• เขตพื้นทะเลลึกถึงท้องทะเล    สภาพแวดล้อมพื้นทะเลลึกถึงท้องทะเล
• บุ้งทะเล    น. ชื่อไม้เถาชนิด Ipomoea pescaprae (L.) R. Br. ในวงศ์ Convolvulaceae ทอดเลื้อยตามหาดทรายชายทะเล ดอกสีม่วงแดง ใบไม่มีขน ต้นและใบใช้แก้พิษแมงกะพรุน เรียก ผักบุ้งทะเล.
• ปลิงทะเล    น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Holothuroidea ลำตัวยาวอ่อนนุ่ม รูปร่างทรงกระบอกยืดหดได้ หัวท้ายยาวรี อาศัยอยู่ในทะเล บางชนิดรับประทานได้ เช่น ปลิงขาว (Holothuria scabra) ปลิงดำ (H. atra) ในวงศ์
• ฝั่งทะเล    n. ที่ดินริมทะเล , ชื่อพ้อง: ชายฝั่ง, หาด, ฝั่ง ตัวอย่างการใช้: ตำรวจปราบปรามโจรสลัดที่ฉวยโอกาสมาปล้นสะดมชาวบ้านตามริมฝั่งทะเล clf.: ฝั่ง
• ลงทะเล    ตกเรือ ลงน้ำ ออกนอกลำเรือ
• โข่งทะเล    ดู เป๋าฮื้อ ๑.
• เขตพื้นทะเลชายฝั่งถึงท้องทะเล    สภาพแวดล้อมพื้นทะเลชายฝั่งถึงท้องทะเล เขตพื้นทะเลชายฝั่ง
• หมาป่าแห่งท้องทะเล    ออร์กา ปลาวาฬเพชฌฆาต
• ชายฝั่งทะเล    บริเวณชายฝั่ง ชายฝั่ง ชายทะเล ชายหาด ฝั่ง ริมทะเล ริมฝั่ง ริมหาด หาดทราย
• ทางทะเล    การแล่นเรือผ่านคลื่น ทะเลที่มีลูกคลื่นค่อนข้างมาก เส้นทางทะเล แม่น้ำน้ำลึกหรือครองน้ำลึกที่เรือเดินสมุทรแล่นได้ ทางน้ํา ทางเรือ ทางแม่น้ํา ทางการเดินเรือ ทางนาวิกโยธิน เกี่ยวกับทะเล