ฟันช้าง คือ
- ฟัน ๑ ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ. ๒ น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด
- ช้า ๑ ว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า. ๒ ว. หยาบ, ชั่ว, เลว, ทราม, เช่น
- ช้าง ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Elephas maximus ในวงศ์ Elephantidae ตัวสีเทา จมูกยื่นยาวเรียกว่า งวง ตัวผู้มีงายาวเรียก ช้างพลาย
- บุลล์ฟินช์ ชาร์ลส์ บุลล์ฟินช์
- ฟื้นคืนชีพ v. ฟื้นจากความตายกลับเป็นขึ้นมามีชีวิตอีกครั้ง ชื่อพ้อง: ฟื้นขึ้น, ฟื้นคืนชีวิต, ฟื้น ตัวอย่างการใช้: เขาฟื้นคืนชีพขึ้นมาใหม่หลังจากที่หมอทำพิธีมานานกว่า 5 ชั่วโมง
- ฟื้นคืนชีวิต ฟื้น ฟื้นขึ้น ฟื้นคืนชีพ
- ฟ่าง น. ข้าวฟ่าง. (ดู ข้าวฟ่าง).
- ชาร์ลส์ บุลล์ฟินช์ บุลล์ฟินช์
- ฟันฟาง น. ฟาง, ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, ฟัน เช่น ฟันฟางไม่ค่อยดี กินของเหนียวของแข็งไม่ได้.
- ฟันล่าง ขากรรไกรล่าง การขมวดคิ้ว ท้องฟ้ามืดลง ลักษณะอาการที่คุกคาม หน้าตาบูดบึ้
- ฟ้าสาง 1) v. จวนสว่าง, ใกล้รุ่ง ตัวอย่างการใช้: ฟ้าสางแล้วเรารีบออกเดินทางกันต่อเถอะ 2) n. เวลาจวนสว่าง, เวลาใกล้รุ่ง ตัวอย่างการใช้: แม่ลุกขึ้นมาทำกับข้าวตั้งแต่ตอนฟ้าสางแล้ว
- คนช่างติ คนช่างวิพากษ์วิจารณ์
- งานช้าง n. งานที่ต้องลงทุนลงแรง และใช้ความพยายามอย่างมาก ชื่อพ้อง: งานใหญ่
- ชนชั้นล่าง n. กลุ่มคนที่มีสถานะด้อยกว่ากลุ่มอื่นๆ ในสังคม ทั้งในด้านการศึกษา สถานะทางเศรษฐกิจ หน้าที่ หรือตำแหน่งในสังคม ชื่อพ้อง: ชนชั้นแรงงาน, ชนชั้นกรรมาชีพ คำตรงข้าม: ชนชั้นนำ ตัวอย่างการใช้: ใ
- ชนช้าง ก. ขี่ช้างรบกัน.