คนช่างติ คือ
"คนช่างติ" อังกฤษ
- คน ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- ช่าง ๑ น. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด
- ช่างติ ขี้บ่น ช่างต่อว่า
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- ร่องตีนช้าง น. ส่วนล่างของฝาเรือนทรงไทย อยู่ระหว่างธรณีประตูหรือธรณีหน้าต่างกับพื้น มีลักษณะเป็นช่อง ๆ กรุด้วยแผ่นไม้กระดาน.
- คนช่างคิด คนฉลาด คนหลักแหลม คนหัวดี เจ้าปัญญา
- คนช่างพูด คนพูดไม่ชัด
- คนช่างนินทา คนชอบซุบซิบนินทา
- การเป็นคนช่างพูด ความช่างพูด
- คนช่างประจบ คนสอพลอ
- คนช่างพูดเกินไป คนพูดไร้สาระมาก
- คนชอบเอะอะตึงตัง คนพาล คนเกเร คนอันธพาล
- คนชม คนดู ผู้ชม
- คนชรา คนสูงอายุ คนแก่ ผู้สูงวัย ผู้เฒ่า ผู้ชราภาพ ผู้อาวุโส ผู้สูงอายุ คนเฒ่าคนแก่ ไม้ใกล้ฝั่ง ผู้เฒ่าผู้แก่ คนสูงวัย ผู้ใหญ่ วัยชรา ประชากรผู้สูงอายุ ประชากรวัยชรา พลเมืองอาวุโส ของเก่า เพลงเก่า เรื่องเก
- คนชักนํา ผู้ชักจูง ผู้ชักนํา