ฟั่นเฟือน คือ
สัทอักษรสากล: [fan feūoen] การออกเสียง:
"ฟั่นเฟือน" การใช้"ฟั่นเฟือน" อังกฤษ"ฟั่นเฟือน" จีน
ความหมายมือถือ
- ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
- ฟั่น ๑ ก. คลึงสิ่งเป็นเส้นหลายเส้นให้เข้าเกลียวกัน เช่น ฟั่นด้าย, นำป่านหรือปอเป็นต้นมาตีเกลียวให้เป็นเชือก เรียกว่า ฟั่นเชือก,
- เฟือ ก. เหลือมาก, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือเฟือ.
- เฟือน ว. หลง ๆ ลืม ๆ, เลือน.
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- สติฟั่นเฟือน ว. คุ้มดีคุ้มร้าย.
- คนสติฟั่นเฟือน นกดุเหว่า เสียงร้องของนกดุเหว่า
- มีสติฟั่นเฟือน คำอุทานแสดงความไม่เห็นด้วย ความหมดหวังหรืออื่น ๆ adj จิตไม่ปกติ บ้า ประหลาด วิตถาร สติฟั่นเฟือน สติฟั่นเฟือน adj
- สติฟั่นเฟือน adj คำอุทานแสดงความไม่เห็นด้วย ความหมดหวังหรืออื่น ๆ adj จิตไม่ปกติ บ้า ประหลาด มีสติฟั่นเฟือน วิตถาร สติฟั่นเฟือน
- ฟันเฟือง น. ล้อหรือวงจักรที่มีซี่โดยรอบ.
- ทำให้สติฟั่นเฟือน ทำให้บ้า ทำให้ไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย
- อาการสติฟั่นเฟือน การหมดกำลังใจ
- ฟันเฟืองเล็ก ปีกนก ปีกแมลง เฟืองตัวเล็ก
- จิตฟั่นเฟือน จิตบกพร่อง
- ฟอนเฟะ ว. เละเทะ, เป็นที่น่ารังเกียจ, เช่น มีความประพฤติฟอนเฟะ สังคมฟอนเฟะ.
- ที่มีจิตฟั่นเฟือน ซึ่งวิกลจริต สติฟั่นเฟือน
ประโยค
- กับคนฟั่นเฟือนจอมยโส ที่ชอบสร้างหนังนี่ซะทีล่ะ ?
- องค์รัชทายาท พระองค์ทรงฟั่นเฟือนไปหรือ พ่ะย่ะค่ะ
- ถึงแม้ฉันกลัวว่า เขาจะฟั่นเฟือนเพราะอาการบ้า
- ผู้ชายที่น่าสงสารคนนี้ สติเขาเริ่มฟั่นเฟือนอีกแล้ว
- ไม่ว่าแม่จะเกลียดพ่อยังไง หรือฟั่นเฟือนเพราะความจน
- โอเค ได้ ของฉันใส่มัสตาร์ดนิดหน่อยนะ กัปตันฟั่นเฟือน !
- คุณไม่ได้ยินหรอกเหรอ แม่ผมไม่ใช่พวกคนแก่ฟั่นเฟือนนะ
- เจอร์รี่ คาร์โล ชมิดท์จอมฟั่นเฟือน ฉันแอนนี่
- ฉันถูกยักษ์วิกลจริต สติฟั่นเฟือนลักพาตัวมา !
- ฝ่าบาท คนๆนี้เป็นคนสติฟั่นเฟือนนะพ่ะย่ะค่ะ