ฟอนเฟะ คือ
สัทอักษรสากล: [føn fe] การออกเสียง:
"ฟอนเฟะ" การใช้"ฟอนเฟะ" อังกฤษ
ความหมาย
มือถือ
- ว. เละเทะ, เป็นที่น่ารังเกียจ, เช่น มีความประพฤติฟอนเฟะ สังคมฟอนเฟะ.
- ฟอน ก. บ่อน, กินพรุนข้างใน, พลอนทั่ว, เช่น หนอนฟอนชมพู่; ค้นหา เช่น ฟอนจนทั่ว ฟอนหาของสกปรกกิน. ว. ย่อยยับ, แหลก, เช่น ฟันฟอน คือ ฟันให้ยับย่อย
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- เฟะ ว. เละ, เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเป็นร่าง, เช่น เน่าเฟะ.
- คนเฟอะฟะ คนขี้เกียจ คนหยาบคาย คนไม่เรียบร้อย
- เฟอะฟะ ว. เลอะเทอะ เช่น น้ำเหลืองไหลเฟอะฟะ; ไม่เข้าท่า เช่น แต่งตัวเฟอะฟะ.
- เฟะฟะ ว. เละละ.
- ขนเฟอร์ เฟอร์
- เฟอร์กอน ยาเฟอร์กอน
- ไม้ต้นเฟอร์ ไม้เฟอร์
- ฟั่นเฟือน ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
- ยาเฟอร์กอน เฟอร์กอน
- วันอิพิฟเฟอนิ 6 มกราคม
- จิตฟั่นเฟือน จิตบกพร่อง
- สติฟั่นเฟือน ว. คุ้มดีคุ้มร้าย.
- อันดับดินเฟอรัลซอล ดินศิลาแลง อันดับดินออกซิซอลส์ อันดับดินแลตโตซอลส์