ภาษาคากา คือ

• ภาษากิคากา

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• ภาษากิคากา    ภาษาคากา
• กากภาษา    กากะพาสา น. ชาติกา เช่น ลางมารนิรมิตอินทรีย์เศียรเป็นอสุรี และกายเป็นกากภาษา. (คำพากย์).
• ภาษากาย    n. การใช้ความเคลื่อนไหวหรือท่าทางของร่างกาย สื่อให้ผู้คนเข้าใจตามความต้องการ ตัวอย่างการใช้: ภาษาพูดนั้นสื่อความคิด แต่ภาษากายสื่อความรู้สึกได้ลึกซึ้งยิ่งกว่า
• ภาษาคน    ภาษามนุษย์
• ภาษาคุคิ    ภาษาชิน ภาษาคุคิ-ชิน
• ภาษาคริโอล    ภาษาครีโอ ภาษาลูกผสม
• ภาษาครีโอ    ภาษาคริโอล ภาษาลูกผสม
• ภาษาครีโอล    n. ภาษาที่เกิดจากการผสมของภาษา 2 ภาษาขึ้นไป และใช้ภาษานั้นเป็นภาษาแม่ ตัวอย่างการใช้: มาเลเซียมีภาษาครีโอลอยู่หนึ่งภาษา คือ ภาษาครีโอลโปรตุเกส หรือเรียกอีกชื่อว่า ปาเปียคริสตัง clf.
• ภาษาคีร์กีซ    ประเทศคีร์กีซสถาน
• ภาษาคุคิ-ชิน    ภาษาชิน ภาษาคุคิ