ภาษาฟูเกี้ยน คือ

• ภาษาฮกเกี้ยน
  ภาษาหมิ่นหนาน
  ภาษาจีนไต้หวัน
  ภาษาจีนฮกเกี้ยน

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• ฟู     ก. พองตัวขึ้น, ขยายตัวนูนขึ้น, เช่น ขนมสาลี่ฟูมาก ปลาดุกฟู, อูดขึ้น เช่น แป้งหมักฟูขึ้น, พองโป่งขึ้นมา เช่น ผมฟู ปุยนุ่นฟู สุนัขขนฟู.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• กี     ดู กาบกี้ .
• กี้     น. เวลาที่ล่วงไปหยก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เมื่อ เมื่อแต่ หรือ เมื่อตะ เป็น เมื่อกี้ เมื่อแต่กี้ เมื่อตะกี้ หรือ เมื่อกี๊ เมื่อแต่กี๊ เมื่อตะกี๊.
• ภาษาฟิน    ภาษาฟินนิช ภาษาฟินแลนด์
• ภาษาฟาร์ซี    ภาษาเปอร์เซีย
• ภาษาฟินนิช    ภาษาฟิน ภาษาฟินแลนด์
• ภาษาสลาฟ    ภาษาสลาวิก
• ภาษาจีนฮกเกี้ยน    ภาษาฟูเกี้ยน ภาษาฮกเกี้ยน ภาษาหมิ่นหนาน ภาษาจีนไต้หวัน
• ภาษาอัลกองเกียน    ภาษาอัลกองกิน
• ภาษาฮกเกี้ยน    ภาษาฟูเกี้ยน ภาษาหมิ่นหนาน ภาษาจีนไต้หวัน ภาษาจีนฮกเกี้ยน
• เกี่ยวกับภาษาฟิลิปปินส์    เกี่ยวกับชาวฟิลิปปินส์