ภาษาเบงคลี คือ

• ภาษาเบงกาลี

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• บง     ๑ น. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก. ๒ ( กลอน ) ก. มองดู, แลดู, เช่น
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลี     คฺลี ( โบ ) น. ลูกกลม เช่น เล่นคลี โยนคลี, ( โบ ) การเล่นแข่งขันอย่างหนึ่ง ผู้เล่นขี่ม้าตีลูกกลมด้วยไม้ เช่น ให้พระยาสามนต์คนดี
• ลี     ก. ไป.
• ภาษาเบงกาลี    ภาษาเบ็งกาลี ภาษาเบงคลี
• ภาษาเบสิก    โปรแกรมภาษาของคอมพิวเตอร์
• ภาษาเซอรเบีย    ภาษาเซอร์เบียน ภาษาเซอร์เบีย
• ภาษาเซอร์เบีย    ภาษาเซอร์เบียน ภาษาเซอรเบีย ชาวเซอร์เบีย เซิร์บ
• ภาษาเซอร์เบียน    ภาษาเซอรเบีย ภาษาเซอร์เบีย
• ภาษาเดเบเล    ภาษามาตาเบเล
• ภาษาเบ็งกาลี    ภาษาเบงกาลี
• ภาษาอุซเบก    ภาษาอุซเบกิสถาน