ภาษาไทเหนือ คือ

• ภาษาไทใต้คง

• ภา     น. แสงสว่าง, รัศมี. ( ป. , ส. ).
• ภาษ     พาด ก. พูด, กล่าว, บอก. ( ส. ; ป. ภาส).
• ภาษา     น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย
• ไท     ๑ ( โบ ) น. ไทย เช่น ปีโถะหนไทกัดเหมา. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ผู้เป็นใหญ่.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหนือ     เหฺนือ ว. ที่อยู่ในที่หรือฐานะสูงกว่าสิ่งอื่นเมื่อมีการเปรียบเทียบกัน เช่น เขามีอำนาจเหนือฉัน, ที่มีความรู้ความสามารถเป็นต้นสูง เช่น
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• ภาษาไทย    n. ภาษาที่คนไทยใช้พูดจาติดต่อสื่อสารกัน, ภาษาประจำชาติหรือประเทศไทย ตัวอย่างการใช้: บุหรี่นำเข้าจะต้องมีการพิมพ์คำเตือนเกี่ยวกับพิษภัยของบุหรี่เป็นภาษาไทยด้วย clf.: ภาษา
• ภาษาไทยกลาง    ภาษาไทย
• ภาษาไทยวน    ภาษาคำเมือง
• ภาษาไทใต้คง    ภาษาไทเหนือ
• ภาษาไทใหญ่    ภาษาเงี้ยว ฉาน ชาวไทใหญ่ เงี้ยว ไต๊โหลง ไท ไทใหญ่
• เกี่ยวกับภาษาไทย    เกี่ยวกับคนไทย
• ภาษาหนังสือ    ภาษาเขียน
• ภาษาลัทเวีย    ภาษาลัตเวีย