ภุมรัตน์ คือ

• พุมมะรัด
  น. หินปะการัง. (ส. เภามรตฺน).

• ภุม     พุมมะ- น. พื้นดิน, ภาคพื้น. ( ป. ภุมฺม). ๑ พุม ว. ไม่ เช่น ภุมมาน ว่า ไม่มี, ภุมบาน ว่า ไม่ได้. ( ข. fig0106.jpg ( พุํ )). ๒ พุม,
• มร     มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
• รัต     ๑ ก. ยินดี, ชอบใจ, มักใช้ประกอบท้ายสมาส เช่น วันรัต = ผู้ยินดีในป่า. ( ป. , ส. รต). ๒ น. ราตรี, กลางคืน, มักใช้ประกอบท้ายคำ เช่น ทีฆรัต
• รัตน     รัดตะนะ-, รัด, รัดตะ- น. แก้วที่ถือว่ามีค่ายิ่ง เช่น อิตถีรัตนะ คือ นางแก้ว หัตถิรัตนะ คือ ช้างแก้ว; คน สัตว์
• รัตน์     รัดตะนะ-, รัด, รัดตะ- น. แก้วที่ถือว่ามีค่ายิ่ง เช่น อิตถีรัตนะ คือ นางแก้ว หัตถิรัตนะ คือ ช้างแก้ว; คน สัตว์
• ตน     น. ตัว (ตัวคน) เช่น ตนเป็นที่พึ่งของตน; ลักษณนามใช้เรียกเทวดา ยักษ์ หรือพวกกายสิทธิ์ เป็นต้น เช่น ยักษ์ตนหนึ่ง เทวดา ๒ ตน.
• ภุมรี    พุมมะ- น. ภมร, แมลงผึ้ง, แมลงภู่.
• ภูตน้อย    ปีศาจน้อย ภูตตัวเล็กที่เกเร เทพธิดาน้อย
• ภูตน้อย vt.    ชายที่รักร่วมเพศ นางฟ้า ผีสาง เทพดา เทวดา
• ภูตน้ำ    พราย ผีพราย พรายน้ำ
• ภุมระ    พุมมะ- น. ภมร, แมลงผึ้ง, แมลงภู่.
• ภุมรา    พุมมะ- น. ภมร, แมลงผึ้ง, แมลงภู่.
• ภุมริน    พุมมะ- น. ภมร, แมลงผึ้ง, แมลงภู่.
• อมรรัตน์    อะมอนระ- น. เพชร. (ส.).
• ธรรมรัตน์    น. แก้วคือธรรม. (ส.; ป. ธมฺมรตน).