ภูมิประเทศ คือ
สัทอักษรสากล: [phū mi pra thēt] การออกเสียง:
"ภูมิประเทศ" การใช้"ภูมิประเทศ" อังกฤษ"ภูมิประเทศ" จีน
ความหมายมือถือ
พูมิ-
น. ลักษณะทางกายภาพและทางธรรมชาติของแผ่นดิน รวมถึงความสูงต่ำของผิวโลก ทะเลสาบ ถนนหนทาง และเมืองต่าง ๆ.
- ภู ๑ น. ดิน, แผ่นดิน, โลก. ( ป. , ส. ). ๒ น. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.
- ภูม น. บ้าน. ( ข. ).
- ภูมิ ๑ พูม, พูมิ-, พูมมิ- น. แผ่นดิน, ที่ดิน. ๒ พูม น. พื้น, ชั้น, พื้นเพ; ความรู้ เช่น อวดภูมิ อมภูมิ. ๓ พูม ว. สง่า, โอ่โถง, องอาจ,
- มิ ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
- ปร ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
- ประ ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
- ประเทศ น. บ้านเมือง, แว่นแคว้น; คำเพิ่มข้างหลังของคำเดิม เมื่อเพิ่มแล้วความหมายคงเดิม เช่น อุรประเทศ หทัยประเทศ. ( ส. ; ป. ปเทส); ( กฎ )
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- เท ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
- เทศ เทด, เทดสะ-, เทสะ ว. ต่างประเทศ เช่น เครื่องเทศ ม้าเทศ. น. ถิ่นที่, ท้องถิ่น, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
- ทศ ๑ ทด, ทดสะ- น. เรียกเหรียญทองสมัยรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่ง = ๘ บาท ว่า ทองทศ. ว. สิบ, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส. ๒
- ประเทศ/ภูมิภาค-เฉพาะ เฉพาะประเทศ/ภูมิภาค
- เฉพาะประเทศ/ภูมิภาค ประเทศ/ภูมิภาค-เฉพาะ
- ประเทศซูรินัม ประเทศซูรินาเม
- ภาพภูมิประเทศ ฉากทั้งหลาย ทิวทัศน์ ภูมิประเทศ ภูมิทัศน์
ประโยค
- ภูมิประเทศเช่นนี้แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่จะข้ามไป
- ถ้าอย่างนั้นเขาก็ได้สำรวจ ภูมิประเทศแถวนี้มาก่อน
- ไม่เพียงแต่สวยงาม และมีภูมิประเทศที่เป็นธรรมชาติ
- บริเวณภูมิประเทศที่เป็นภูเขาจำนวนมากในภาคใต้
- ให้พวกเขาอยู่แถวหน้า ไปตรวจสอบดูภูมิประเทศของเฮนิง
- ประเภทแผนที่ แผนที่ถนน ดาวเทียม ไฮบริด ภูมิประเทศ
- การออกแบบภูมิประเทศพิเศษสำหรับภูเขาหนองน้ำ ฯลฯ
- ช่วงการสื่อสารขึ้นอยู่กับอุปกรณ์และภูมิประเทศ .
- ตรวจสอบภูมิประเทศต้องเป็นเลนส์ที่เสร็จสมบูรณ์ .
- หดหู่ในพื้นดินที่มีสภาพภูมิประเทศที่ไม่สม่ำเสมอ