มงโกรย คือ
- น. (๑) ชื่อปลาทะเลและน้ำกร่อยชนิด Hilsa kelee ในวงศ์ Clupeidae ลำตัวป้อม แบนข้าง ปากเชิดขึ้น ไม่มีฟัน ท้องเป็นสันแหลม เกล็ดในแนวสันท้องเป็นเหลี่ยมคม เรียงต่อกันคล้ายฟันเลื่อย ซี่เหงือกมีจำนวนมากเรียงชิดกันและงอโค้งออกเสมอกันโดยตลอด ลำตัวสีเงิน หลังสีน้ำเงินคล้ำ แนวกลางและข้างตัวมีจุดสีดำ ๓-๘ จุดเรียงกัน ๑ แถว จุดแรกที่ใกล้มุมแผ่นปิดเหงือกเด่นชัดที่สุด ขนาดยาวได้ถึง ๒๕ เซนติเมตร, ขมงโกรย หรือ ลินโกรย ก็เรียก.
(๒) ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Tenualosa thibaudeaui ในวงศ์ Clupeidae ซึ่งพบเฉพาะในแม่น้ำโขง ลักษณะภายนอกคล้ายกับปลามงโกรย (๑) มาก แต่ลำตัวยาวได้ถึง ๓๐ เซนติเมตร, หมากผาง ก็เรียก.
- โก พี่
- โกรย โกฺรย น. หลัง เช่น โจนบหลยวโกรยเกรง ท่านข้า. ( ยวนพ่าย ), อกกระอุกรยมโกรย กระด้าง. ( ทวาทศมาส ). ( ข. ).
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- ขมงโกรย ขะหฺมงโกฺรย ดู มงโกรย (๑).
- บังโกรยตัวผู้ -โกฺรย- น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
- บังโกรยตัวเมีย -โกฺรย- น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
- ลินโกรย ดู มงโกรย (๑).
- ขึ้งโกรธ ก. โกรธเอาจริงเอาจัง, โกรธมาก, โกรธขึ้ง ก็ว่า.
- จิ้งโกร่ง น. เรียกจิ้งหรีดชนิด Brachytrypes portentosus เป็นจิ้งหรีดที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ยาวประมาณ ๔.๕ เซนติเมตร กว้างประมาณ ๑ เซนติเมตร สีน้ำตาลตลอดทั้งตัว, อ้ายโกร่ง หรือ หัวตะกั่ว ก็เรียก, พายัพเรียก จี้กุ่
- กรุงโกนากรี เมืองหลวงประเทศกินี
- เขมาโกรย ขะเหฺมาโกฺรย น. ชื่อปลาชนิดหนึ่งมีหลังดำ. (ข. ใช้ในความว่า หลังดำ). (พจน. ๒๔๙๓).
- กระบุงโกย (ปาก) ว. มากมาย เช่น มีข้าวของเป็นกระบุงโกย ถูกบ่นตั้งกระบุงโกย.
- กรุงโบโกทา เมืองหลวงประเทศโคลอมเบีย
- ซึ่งโกรธง่าย ซึ่งฉุนเฉียวง่าย ซึ่งโมโหง่าย ซึ่งถูกกระตุ้นให้โกรธได้ง่าย ซึ่งไม่อดทน
- ซึ่งโกรธจัด ซึ่งมีอารมณ์รุนแรงมาก ซึ่งโกรธมาก ซึ่งโกรธแค้น
มือถือ