มรรตยะ คือ
"มรรตยะ" อังกฤษ
มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ
น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).
- มร มะระ-, มอน- น. ความตาย. ( ป. ).
- มรรตย มรรตยะ มรรตัย มัตตัย มัตย มัตยะ
- ยะ ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
- มรรตัย มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).
- การรับนิตยสารต่อ การต่อสัญญาใหม่ การยืนยันคำมั่นสัญญา การเปลี่ยนใหม่ การเริ่มใหม่
- มัตยะ มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).
- ปรตยักษ์ ปฺรดตะยัก (กลอน) ก. ประจักษ์. (ส. ปฺรตฺยกฺษ; ป. ปจฺจกฺข).
- ปรตยาค ปฺรดตะยาก (กลอน) ก. ประจาค, บริจาค. (ส. ปฺรตฺยาค; ป. ปริจฺจาค).
- สัตยพรต น. การถือคำมั่นสัญญา. (ส. สตฺย + วฺรต).
- ช่วงระยะเวลาในการตั้งครรภ์ ระยะเวลาของการตั้งท้อง ระยะเวลาในการตั้งท้อง
- ธรรมนิตย์ น. ผู้เที่ยงธรรม. (ส.).
- กรรตุ กัด, กัดตุ- (ไว) น. ผู้ทำ. (ป. กตฺตุ; ส. กรฺตฺฤ).
- กรรตุ- กัด, กัดตุ- (ไว) น. ผู้ทำ. (ป. กตฺตุ; ส. กรฺตฺฤ).
- บริวรรต บอริวัด ก. ปริวรรต. (ส. ปริวรฺต).
- ปริวรรต ปะริวัด, ปะริวัดตะ- ก. หมุนเวียน เช่น ปริวรรตเงินตรา; เปลี่ยนแปลง, เปลี่ยนไป, แปรไป. (ส. ปริวรฺต; ป. ปริวตฺต).