มะแว้ง คือ

• น. ชื่อพรรณไม้หลายชนิดในสกุล Solanum วงศ์ Solanaceae ที่เป็นไม้พุ่มเรียก มะแว้งต้น เช่น ชนิด S. sanitwongsei Craib, ที่เป็นเถาเรียก มะแว้งเครือ (S. trilobatum L.), ทั้ง ๒ ชนิดผลเล็กเป็นพวง กินได้ และใช้ทำยาได้, อีสานเรียก หมากแข้ง.

• มะ     ๑ คำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้. ๒ น. นาย (ใช้นำหน้าชื่อคน). ( ต. ).
• แว้     ก. ร้อง (ใช้แก่เด็กแดง ๆ) เช่น เด็กคนนี้ พอแว้ออกมาก็มีเงินเป็นล้านแล้ว, อุแว้ ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า เกิด เช่น พอหลานแว้ออกมา ย่าก็ดีอกดีใจ.
• แว้ง     ก. อาการที่เอี้ยวหัวหรืออวัยวะบางส่วนโดยเร็วเพื่อกัดหรือทำร้ายเป็นต้น เช่น ควายแว้งขวิด จระเข้แว้งหางฟาดเรือล่ม,
• ซึ่งระแวดระวัง    ซึ่งดูแลความปลอดภัย
• ระแวดระวัง    ก. คอยดูแลให้รอบคอบ.
• ชะแวง    น. ชื่อปลาชนิดหนึ่ง เช่น ชะแวงแฝงฝั่งแนบ. (เห่เรือ).
• ระแวง    ก. แคลงใจ, ชักจะสงสัย.
• ละแวก    ๑ น. เขมรชาวกรุงละแวก. ๒ น. เขตบริเวณ เช่น ละแวกบ้าน.
• ปีมะแม    n. ชื่อปีที่ 8 ของรอบปีนักษัตร มีแพะเป็นเครื่องหมาย ชื่อพ้อง: ปีแพะ ตัวอย่างการใช้: ปีนี้คนที่เกิดปีมะแมจะโชคดีในด้านเงินทอง
• มะแข่น    (ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Zanthoxylum budrunga Wall. ex Hook.f. ในวงศ์ Rutaceae มีลักษณะทั่วไปคล้ายกำจัดหรือมะข่วง [Z. rhetsa (Roxb.) DC.] ต่างกันที่ผลมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง
• มะแตก    ดู กระทงลาย
• มะแพน    ดู มะแฟน.
• มะแฟน    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Protium serratum Engl. ในวงศ์ Burseraceae, มะแพน หรือ กะแทน ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก กะตีบ.
• มะแม    น. ชื่อปีที่ ๘ ของรอบปีนักษัตร มีแพะเป็นเครื่องหมาย.
• ละแมะ    pic066.jpg (ละแมะ) น. เครื่องมือรูปคล้ายจอบ สำหรับถากเรือโกลน.

• ยาน้ำแก้ไอมะแว้ง ตราไอยรา บรรเทาอาการไอ ระคายคอ คันคอ ช่วยขับเสมหะและทำให้ชุ่มคอ
• มันมาจากต้นมะแว้งนก