มักฏะ คือ

• มักกะตะ
  (แบบ) น. ลิง. (ป. มกฺกฏ; ส. มรฺกฏ).

• มัก     ก. ชอบ, พอใจ, เช่น เลือกที่รักมักที่ชัง. ว. โดยมาก, ค่อนข้าง, เนือง ๆ, เช่น มักมีอันเป็นไปต่าง ๆ มักเป็นคนขี้ลืม.
• ศกฏะ    สะกะตะ น. เกวียน. (ส.; ป. สกฏ).
• สกฏะ    สะกะตะ- น. เกวียน. (ป.).
• สักฏะ    สักกะตะ (แบบ) น. ภาษาสันสกฤต. (ป. สกฺกฏ, สกฺกต).
• มักฏกะ    มักกะตะกะ (แบบ) น. แมงมุม. (ป. มกฺกฏก; ส. มรฺกฏก).
• ปุฏะ    (แบบ) น. ห่อ; หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห; กระจาด. (ป.).
• วฏะ    วะ- (แบบ) น. ไม้ไทร. (ป., ส.).
• กฏิ    (แบบ) น. สะเอว. (ป.).
• วัฏฏะ    วัดตะ- (แบบ) น. วงกลม; การหมุน, การเวียนไป, รอบแห่งการเวียนเกิดเวียนตาย. ว. กลม, เป็นวง. (ป.; ส. วฺฤตฺต).
• สรฏะ    สะระ- น. กิ้งก่า. (ป., ส.).
• กฏุก    กะตุก, กะตุกะ- ว. เผ็ด, เผ็ดร้อน, เช่น ตรีกฏุก หมายถึงเครื่องยาที่เผ็ดร้อนรวม ๓ อย่าง คือ พริกไทย ดีปลี ขิงแห้ง. (ป.).
• กฏุก-    กะตุก, กะตุกะ- ว. เผ็ด, เผ็ดร้อน, เช่น ตรีกฏุก หมายถึงเครื่องยาที่เผ็ดร้อนรวม ๓ อย่าง คือ พริกไทย ดีปลี ขิงแห้ง. (ป.).
• ทุกฏ    ทุกกด (แบบ) น. ความชั่ว; ชื่ออาบัติจำพวกหนึ่งในอาบัติทั้ง ๗. (ป. ทุกฺกฏ).
• สกฏ    สะกะตะ- น. เกวียน. (ป.).
• สกฏ-    สะกะตะ- น. เกวียน. (ป.).