สรฏะ คือ

• สะระ-
  น. กิ้งก่า. (ป., ส.).

• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• ปุฏะ    (แบบ) น. ห่อ; หม้อ, ขวด, โอ่ง, ไห; กระจาด. (ป.).
• วฏะ    วะ- (แบบ) น. ไม้ไทร. (ป., ส.).
• มักฏะ    มักกะตะ (แบบ) น. ลิง. (ป. มกฺกฏ; ส. มรฺกฏ).
• วัฏฏะ    วัดตะ- (แบบ) น. วงกลม; การหมุน, การเวียนไป, รอบแห่งการเวียนเกิดเวียนตาย. ว. กลม, เป็นวง. (ป.; ส. วฺฤตฺต).
• ศกฏะ    สะกะตะ น. เกวียน. (ส.; ป. สกฏ).
• สกฏะ    สะกะตะ- น. เกวียน. (ป.).
• สักฏะ    สักกะตะ (แบบ) น. ภาษาสันสกฤต. (ป. สกฺกฏ, สกฺกต).
• สร-    ๒ สอระ- ว. ทิพย์, แกล้วกล้า, เช่น สรศาสดา สรศักดิ์ สรสีห์. (ป., ส. สุร). ๓ สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกล
• สรี้    สะรี้ ดู กระซิก ๒.
• สรสรก    สะระสก ว. โซก, ซ่ก, โชก, เช่น แล้วมันก็เชือดเอาหัวใจนาง เลือดตกพลางสรสรก แล่นฉวยฉกหาไปบอยู่แล. (ม. คำหลวง กุมาร).
• สรุสระ    สะหฺรุสะหฺระ ว. ขรุขระ, ไม่เรียบร้อย.
• (สรีร)    เป็นคำที่ใช้ในสรีรวิทยา
• กสร.    กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน
• ตรัสรู้    ตฺรัดสะ- ก. รู้แจ้ง (ใช้เฉพาะพระพุทธเจ้า); โดยปริยายหมายความว่า รู้เอาเองว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้.