มัตติกา คือ

• น. ดิน, ดินเหนียว. (ป. มตฺติกา; ส. มฺฤตฺติกา).

• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติก     ติกะ- ( แบบ ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. ( ป. ).
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• มุตติ    มุด- น. ความพ้น. (ป.; ส. มุกฺติ).
• มัตตะ    ๑ น. ประมาณ. (ป.; ส. มาตฺร). ๒ ก. เมา, มึนเมา. (ป.; ส. มาตฺร).
• มัตตัญญู    น. ผู้รู้ประมาณคือความพอเหมาะพอดี. (ป.).
• มัตตัย    มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).
• มัตตา    น. มาตรา. (ป. มตฺต; ส. มาตฺรา).
• มิตติ้ง    การประชุม การพบปะสังสรรค์
• มุตตะ    ๑ มุดตะ- น. น้ำปัสสาวะ, น้ำเบา, เยี่ยว. (ป. มุตฺต; ส. มูตฺร). ๒ มุด- ว. ซึ่งพ้นแล้ว. (ป.; ส. มุกฺต).
• มุตตา    มุด- น. ไข่มุก, โบราณหมายถึงแก้วชนิดหนึ่ง สีหมอกอ่อน ๆ คล้ายสีไข่มุก. (ป.; ส. มุกฺตา).
• วิมุตติ    วิมุด, วิมุดติ น. ความหลุดพ้น; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.; ส. วิมุกฺติ).
• อธิมุตติ    อะทิมุดติ น. อัชฌาสัย, ความพอใจ, ความตั้งใจ. (ป.; ส. อธิมุกฺติ).
• กฤตติกา    กฺริดติ- น. ดาวฤกษ์ที่ ๓ มี ๘ ดวง เห็นเป็นรูปธงสามเหลี่ยม มีหางเรียวยาว, ดาวธงสามเหลี่ยม หรือ ดาวลูกไก่ ก็เรียก, (โบ) เขียนเป็น กฤติกา ก็มี. (ส. กฺฤตฺติกา; ป. กตฺติกา).
• กัตติกา    กัด- น. ดาวฤกษ์ที่ ๓ มี ๘ ดวง เห็นเป็นรูปธงสามเหลี่ยม มีหางเรียวยาว, ดาวธงสามเหลี่ยม หรือ ดาวลูกไก่ ก็เรียก, (โบ) เขียนเป็น กฤติกา ก็มี. (ป. กตฺติกา; ส. กฺฤตฺติกา).