มัตตัญญู คือ
- น. ผู้รู้ประมาณคือความพอเหมาะพอดี. (ป.).
- รัตตัญญู รัดตันยู น. ผู้รู้กาลนาน, ผู้มีอายุมาก จำกิจการต่าง ๆ ได้มาก. (ป.).
- วิญญัตติ วินยัดติ น. การขอร้อง, การบอกกล่าว, การชี้แจง, รายงาน. (ป.; ส. วิชฺปฺติ).
- มุตติ มุด- น. ความพ้น. (ป.; ส. มุกฺติ).
- ปริญญากิตติมศักดิ์ n. ปริญญาที่ประสาทแก่ผู้ทรงวิทยาคุณ หรือผู้มีเกียรติตามที่เห็นสมควร ตัวอย่างการใช้: ปีนี้ทางมหาวิทยาลัยได้มอบปริญญากิตติมศักดิ์แก่ศิษย์เก่าที่ทำประโยชน์ให้แก่บ้านเมือง
- มัตตะ ๑ น. ประมาณ. (ป.; ส. มาตฺร). ๒ ก. เมา, มึนเมา. (ป.; ส. มาตฺร).
- มัตตัย มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. (ส. มรฺตฺย; ป. มจฺจ).
- มัตตา น. มาตรา. (ป. มตฺต; ส. มาตฺรา).
- มัตติกา น. ดิน, ดินเหนียว. (ป. มตฺติกา; ส. มฺฤตฺติกา).
- มิตติ้ง การประชุม การพบปะสังสรรค์
- มุตตะ ๑ มุดตะ- น. น้ำปัสสาวะ, น้ำเบา, เยี่ยว. (ป. มุตฺต; ส. มูตฺร). ๒ มุด- ว. ซึ่งพ้นแล้ว. (ป.; ส. มุกฺต).
- มุตตา มุด- น. ไข่มุก, โบราณหมายถึงแก้วชนิดหนึ่ง สีหมอกอ่อน ๆ คล้ายสีไข่มุก. (ป.; ส. มุกฺตา).
- วิมุตติ วิมุด, วิมุดติ น. ความหลุดพ้น; ชื่อหนึ่งของพระนิพพาน. (ป.; ส. วิมุกฺติ).
- อธิมุตติ อะทิมุดติ น. อัชฌาสัย, ความพอใจ, ความตั้งใจ. (ป.; ส. อธิมุกฺติ).
- มิคสัญญี น. ชื่อยุคหนึ่งที่มีแต่รบราฆ่าฟันเบียดเบียนกัน. (ป.).
- มีเมตตา นุ่มนวล สุภาพ อ่อนน้อม อ่อนโยน ใจดี เป็นผู้ดี ใจบุญ
มือถือ