มิราบัว คือ

• กอมเต เดอ มิราบัว
  โฮนอร์ กาเบรียล วิคเตอร์ ริเควติ

• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราบ     ว. เรียบเสมอพื้นไม่มีลุ่ม ๆ ดอน ๆ เช่น ที่ราบ ราบเป็นหน้ากลอง, โดยปริยายหมายความว่า หมดสิ้น เช่น หญ้าตายราบ ปราบศัตรูเสียราบ; ล้มระเนระนาด เช่น
• บัว     น. ชื่อเรียกไม้น้ำหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ คือ สกุล Nelumbo ในวงศ์ Nelumbonaceae มีเหง้ายาวทอดอยู่ในตม ใบเป็นแผ่นกลม ขอบเรียบ อยู่ห่าง ๆ กัน
• กอมเต เดอ มิราบัว    โฮนอร์ กาเบรียล วิคเตอร์ ริเควติ มิราบัว
• มีคราบ    เป็นคราบ
• ที่ราบลุ่ม    n. พื้นที่ราบที่น้ำท่วมถึงได้
• มือปราบ    n. ผู้ที่มีความสามารถในการปราบปรามผู้ร้าย ตัวอย่างการใช้: เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นมือปราบตงฉินที่ซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ตำรวจตลอดอายุราชการ
• ทราบแล้ว    ซึ่งพิจารณามาแล้ว
• มีคราบมาก    ตกสะเก็ดมาก มีสะเก็ดมาก มีเกล็ดมาก มีเปลือกมาก
• หมอบราบคาบแก้ว    (สำ) ก. ยอมตามโดยไม่ขัดขืน, ยอมแพ้โดยดี.
• ราบคาบ    ว. อาการที่ยอมแพ้อย่างไม่มีเงื่อนไข เช่น ยอมแพ้อย่างราบคาบ; เรียบร้อยปราศจากเสี้ยนหนามหรือความกระด้างกระเดื่อง เช่น บ้านเมืองสงบราบคาบ ตำรวจปราบโจรผู้ร้ายเสียราบคาบ.
• กราบ    ๑ กฺราบ น. ไม้เสริมแคมเรือให้สูงขึ้น, ส่วนของเรือตอนที่มีไม้เสริม, ไม้กระดานที่ติดตรงแคมเรือไปตามแนวนอนสำหรับเดิน, เรียกส่วนด้านข้างของเรือรบว่า กราบ. ๒ กฺราบ ก. แสดงความเคารพด้วยวิธีนั่งประนมมือขึ้
• กำราบ    -หฺราบ ก. ทำให้เข็ดหลาบ, ทำให้กลัว, ทำให้สิ้นพยศ, ทำให้สิ้นฤทธิ์.
• กําราบ    ทําให้จํายอม ทําให้ราบ ทําให้สิ้นพยศ ทําให้สิ้นฤทธิ์ ทําให้อยู่ในอํานาจ ทําให้เชื่อง ปราบ เอาชนะ ปราม เผด็จศึก ขนาบ ดุ ตักเตือน ตําหนิ ว่ากล่าว เล่นงาน ยกเลิก ปราบปราม หยุดยั้ง จัดการ ต้านทาน รับมือ