มีจิตปกติ คือ

• มั่นคง
  มีสติ
  มีสุขภาพจิตดี
  มีเหตุผล

• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• จิต     จิด, จิดตะ- น. ใจ, สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิดและนึก, (โบ เขียนว่า จิตร), ลักษณนามว่า ดวง. ( ป. จิตฺต).
• ปก     ๑ ก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก;
• ปกต     ธรรมดา เรื่อยๆ ไม่น่าสนใจ ไม่น่าตื่นเต้น
• ปกติ     ปะกะติ, ปกกะติ ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. ( ป. ; ส. ปฺรกฺฤติ).
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ซึ่งมีจิตปกติ    ปกติ
• มีจิตที่ปกติ    สามารถเข้าใจได้ง่าย เข้าใจง่าย ไม่คลุมเครือ
• คนที่มีจิตใจไม่ปกติ    คนบ้า
• จิตไม่ปกติ    บ้าคลั่ง คำอุทานแสดงความไม่เห็นด้วย ความหมดหวังหรืออื่น ๆ adj บ้า ประหลาด มีสติฟั่นเฟือน วิตถาร สติฟั่นเฟือน สติฟั่นเฟือน adj สติแตก
• สเปกตรัม    (ฟิสิกส์) น. ผลที่ได้จากการที่การแผ่รังสีของแม่เหล็กไฟฟ้าถูกแยกออกเป็นองค์ประกอบต่าง ๆ ตามขนาดของช่วงคลื่นหรือความถี่ขององค์ประกอบนั้น ๆ. (อ. spectrum).
• จัดให้มีวัสดุอุปกรณ์    จัดให้มียุทโธปกรณ์
• เขตปกครอง    เขต อาณาเขต เขตควบคุม เขตแบ่ง
• กลับสู่ปกติ    คืนสู่สภาพปกติ