มีจิตฟั่นเฟือน คือ

• "บ้า
  พิลึกกึกกือ

• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• จิ     ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
• จิต     จิด, จิดตะ- น. ใจ, สิ่งที่มีหน้าที่รู้ คิดและนึก, (โบ เขียนว่า จิตร), ลักษณนามว่า ดวง. ( ป. จิตฺต).
• จิตฟั่นเฟือน     จิตบกพร่อง
• ฟั่น     ๑ ก. คลึงสิ่งเป็นเส้นหลายเส้นให้เข้าเกลียวกัน เช่น ฟั่นด้าย, นำป่านหรือปอเป็นต้นมาตีเกลียวให้เป็นเชือก เรียกว่า ฟั่นเชือก,
• ฟั่นเฟือน     ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
• เฟือ     ก. เหลือมาก, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือเฟือ.
• เฟือน     ว. หลง ๆ ลืม ๆ, เลือน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ที่มีจิตฟั่นเฟือน    ซึ่งวิกลจริต สติฟั่นเฟือน
• แถลงแก่ศาลว่ามีจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบ    ทำให้ดูโง่เขลา ทำให้น่าหัวเราะ ทำให้เสื่อมราคา ทำให้ไร้สาระ
• มีสติฟั่นเฟือน    คำอุทานแสดงความไม่เห็นด้วย ความหมดหวังหรืออื่น ๆ adj จิตไม่ปกติ บ้า ประหลาด วิตถาร สติฟั่นเฟือน สติฟั่นเฟือน adj
• จิตฟุ้งซ่าน    เปลี่ยนใจง่าย ไม่เต็มบาท
• ฟอนเฟะ    ว. เละเทะ, เป็นที่น่ารังเกียจ, เช่น มีความประพฤติฟอนเฟะ สังคมฟอนเฟะ.
• สติฟั่นเฟือน    ว. คุ้มดีคุ้มร้าย.

• ต่างมีจิตฟั่นเฟือน