มีผิวหยาบ คือ

• ดูcountryfied
  เกี่ยวกับคนบ้านนอก
  เกี่ยวกับชีวิตชนบท
  เกี่ยวกับลักษณะของบ้านนอกหรือชนบท

• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• ผิ     สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
• ผิว     ๑ ผิวะ สัน. ถ้าว่า, หากว่า, แม้นว่า. ๒ น. ส่วนที่มีลักษณะบาง ๆ เป็นพื้นหุ้มอยู่ภายนอกสุดของหนังและเปลือกเป็นต้น.
• ผิวหยาบ     ผิวด้าน
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยาบ     ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาบ     ๑ น. เส้นปอ, เปลือกของต้นไม้บางชนิดที่มีปอหรือเส้นใย ใช้ปูรองขากูบกันไม่ให้กัดหนังช้างเป็นต้น. ๒ ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ,
• ทำให้มีพื้นผิวหยาบ    ทำอย่างคร่าว ๆ ทำอย่างหยาบ ๆ
• ผ้าหยาบ    กาษา กาสา ผ้าดิบ
• ผิวหน้าด้านที่ค่อนข้างหยาบ    สิ่งทอที่ใช้ทำเสื่อ พรมและผ้าปูคลุมหรือห่อต่าง ๆ
• ผ้าป่านหยาบ    ผ้ากระสอบ
• ผ้าฝ้ายหยาบ    ผ้าฝ้ายหยาบลายสอง ผ้ายีนส์ เสื้อผ้าชุดทำงาน
• หยาบ ๆ    ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
• หยาบๆ    คร่าวๆ ลวกๆ หวัดๆ ชุ่ยๆ ซี่งไม่ละเอียดอ่อน ซึ่งไม่งดงาม ซึ่งไม่ประณีต ครึ่งๆ กลางๆ ยังไม่สมบูรณ์ คร่าว เลาๆ โดยประมาณ