มีพอเพียง คือ

• เหมาะสม

• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอเพียง     ก. ได้เท่าที่กะไว้ เช่น ได้เท่านี้ก็พอเพียงแล้ว.
• เพ     ก. พังทลาย.
• เพียง     ว. เท่า เช่น เพียงใด เพียงนี้ เพียงนั้น, แค่, เสมอ, เช่น ศาลเพียงตา สูงเพียงหู, เหมือน เช่น งามเพียงจันทร์ รักเพียงดวงตาดวงใจ, พอ,
• พี     ว. อ้วน, มักใช้เข้าคู่กับคำ อ้วน เป็น อ้วนพี. น. มัน.
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• ไม่พอเพียง    ขาดแคลน ไม่ดีพอ ยากจน มีน้อยมาก มีน้อย เกือบไม่มี น้อย เล็ก เล็กน้อย ไม่มาก ไม่สําคัญ ผอม ขาด ไม่ครบ
• มีเพียงพอ    มีเก็บไว้เพียงพอ มีสํารองไว้
• ซึ่งไม่พอเพียง    ขาดแคลน ซึ่งไม่ครบจํานวน
• อย่างพอเพียง    อย่างเพียงพอ อย่างกว้างขวาง อย่างกว้างใหญ่ พอประมาณ
• เหลือพอเพียง    ถึงขนาด อุดมสมบูรณ์
• แบบพอเพียง    ซึ่งไม่พึ่งพาใคร พอเลี้ยงตัวเองได้ พึ่งพาตัวเองได้
• มีค่าเพียงพอ    คุ้มค่า
• มีเงินเพียงพอ    มีทรัพย์สินเพียงพอ

• เงินข้าก็มีพอเพียง