มึนตึง คือ
สัทอักษรสากล: [meun teung] การออกเสียง:
"มึนตึง" การใช้"มึนตึง" อังกฤษ"มึนตึง" จีน
ความหมาย
มือถือ
- ก. แสดงอาการออกจะโกรธ ๆ ไม่พูดด้วย ไม่มองหน้า.
- มึน ก. เมาอ่อน ๆ, รู้สึกวิงเวียน เช่น มึนศีรษะ, รู้สึกตื้อในสมอง เช่น อ่านหนังสือมากชักมึน, มึนหัว ก็ว่า.
- ตึ ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อแห้ง, มักใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตึ.
- ตึง ๑ ว. ไม่หย่อน เช่น เชือกตึง เส้นตึง, ค่อนข้างคับ เช่น เสื้อแขนตึง; มีอาการออกจะโกรธ ๆ เช่น หมู่นี้ดูตึงไป. ๒ ว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ
- มีเครื่องยนต์ติดตั้ง ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ มีแรง
- กันตัง น. ชื่อไม้ต้นมีใบคัน. (พจน. ๒๔๙๓).
- ค้อนติง (โบ) ก. ทักท้วงแสดงความไม่เห็นด้วย.
- ต้นตําลึง ตําลึง ผักตําลึง
- บันติง เอฟ จี บันติง เซอร์เฟรเดอริก เกรนต์ บันติง
- เล่นตีผึ้ง ตีผึ้ง
- เส้นตึง น. อาการที่กล้ามเนื้อตึงเกิดจากเลือดลมเดินไม่สะดวกหรือออกกำลังกายไม่ถูกวิธีเป็นต้น.
- งึม ว. เสียงบ่นเบา ๆ; (ถิ่น-อีสาน) ซึม.
- งุ้ม ว. งอลงอย่างปากนกแก้ว.
- มัง end. คำแสดงความไม่แน่ใจ, คำแสดงความคาดคะเน, (ใช้ไว้ท้ายประโยค) ชื่อพ้อง: กระมัง ตัวอย่างการใช้: เขาคงไม่อยากไปมัง จึงไม่เห็นตกปากรับคำอะไร
- มั่ง ก. มี, มีมาก. (ปาก) ว. บ้าง เช่น ขอมั่งซี.
- มั๊ง กระมัง มัง