มุหงิด คือ

• -หฺงิด
  น. ชื่อชนชาติชวามลายูในเกาะเซลีเบส, เรียกเพี้ยนเสียงเป็น ยุหงิด ก็มี.

• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• หง     ว. มีสีแดงเจือสีขาวทำให้สีแดงนั้นอ่อนลง เช่น หงเสน คือ สีแดงเสนผสมสีขาว, หงชาด คือ สีแดงชาดผสมสีขาว หงดิน คือ สีแดงเลือดหมูผสมสีขาว.
• หงุดหงิด    ว. มีอารมณ์เสียอยู่เสมอ ๆ เช่น เขาเป็นคนหงุดหงิดง่าย, มีอารมณ์เสียเพราะไม่ได้ดังใจหรือไม่เป็นไปตามกำหนดเป็นต้น.
• หงิม    ว. อาการที่แสดงท่าทางเฉย ๆ ไม่ค่อยพูด.
• ขี้หงุดหงิด    ชอบรบกวน หงุดหงิดใจ หัวเสีย
• ยุหงิด    น. มุหงิด.
• คนขี้หงุดหงิด    คนขี้โมโห คนเจ้าอารมณ์ คนอารมณ์ร้าย
• คนหงุดหงิด    คนกระวนกระวาย คนงุ่นง่าน
• ซึ่งหงุดหงิด    ซึ่งกลัดกลุ้ม ซึ่งหัวเสีย
• ทำให้หงุดหงิด    ทำให้กระสับกระส่าย ทำให้อารมณ์เสีย หงุดหงิด อยู่ไม่สุข อารมณ์เสีย
• ที่ขี้หงุดหงิด    ที่มีอารมณ์ไม่ดี ที่เอาใจยาก
• ทําให้หงุดหงิด    ทําให้ขุ่นเคือง ทําให้ไม่พอใจ รบกวนฉัน
• รู้สึกหงุดหงิด    รําคาญ
• อย่างหงุดหงิด    อย่างกลัดกลุ้ม อย่างหัวเสีย อย่างฉุนเฉียว อย่างรําคาญ อย่างอารมณ์เสีย อย่างเบื่อหน่าย อย่างไม่สบอารมณ์ อย่างโกรธเคือง อย่างโกรธ อย่างเจ้าอารมณ์
• มังหงัน    น. ดอกมะพร้าว. (ช.).