ยับเยิน คือ
สัทอักษรสากล: [yap yoēn] การออกเสียง:
"ยับเยิน" การใช้"ยับเยิน" อังกฤษ"ยับเยิน" จีน
ความหมายมือถือ
- ว. ป่นปี้ เช่น เสียการพนันยับย่อย เสียหายยับเยิน, ย่อยยับ ก็ว่า.
ก. ถูกทำลาย, เสียหาย, เช่น เขาเล่นการพนันจนทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ยับย่อยหมด หนังสือยับเยินหมดทั้งเล่ม, ย่อยยับ ก็ว่า.
- ยับ ๑ ก. เก็บ. น. เรียกผลหมากสุกที่เก็บไว้กินนาน ๆ โดยทำเป็นหมากหลุมหรือหมากไหว่า หมากยับ. ๒ ก. ย่น, ยู่ยี่, เช่น ผ้ายับ เสื้อยับ กระดาษยับ,
- เยิน ว. ยู่, ย่น, เช่น คมมีดเยิน ตีตะปูจนหัวเยิน, บานออกจนเสียรูป เช่น ไขตะปูควงจนหัวเยิน.
- ยิน ๑ ก. รู้เสียงด้วยหู (มักใช้ว่า ได้ยิน), ฟัง, ใช้ประกอบกับคำอื่นหมายความว่า รู้สึก, ชอบ, ยอม ก็มี. ๒ น.
- ทําให้ยับเยิน ทําให้ป่นปี้ ทําให้แตกเป็นชิ้นๆ ทําให้แตกเป็นเสี่ยงๆ
- พังยับเยิน ยับเยิน ย่อยยับ
- ความยับเยิน ความป่นปี้ ความพินาศ ความย่อยยับ
- เนื้ออบเย็น เนื้อเย็น
- น่าเยาะเย้ย น่าขบขัน น่าขัน น่าชวนหัว น่าตลก น่าหัวเราะเยาะ
- ยัดเยียดกัน อัดแอ เบียดเสียดกัน แจจน แจจัน แน่นกัน
- ทำลายยับเยิน -id ตี อย่างแรง ปรากฎแก่ มีผลกระทบต่อจิตใจ
- ทําลายยับเยิน ทําลายไปเป็นจํานวนมาก สังหารหมู่
- ฟิวชั่นแบบเย็น ฟิวชั่นเย็น
- สังหารยับเยิน เลือกคนที่ 10
- เยีย ๑ น. เรียกไก่ตัวผู้ที่มีรูปร่างคล้ายไก่ตัวเมียว่า ไก่เยีย. (เทียบ ข. ญี ว่า สัตว์ตัวเมีย). ๒ (ถิ่น) ก. ทำ. ๓ น. ยุ้งข้าว. (ไทยใหญ่). ๔ ว. งามยิ่ง, งามเพริศพริ้ง, เยียรยง.
- เย้ย ก. พูดหรือกระทำให้ได้อาย ให้เจ็บใจ ให้โกรธ.
ประโยค
- ฉันทำลายความสัมพันธ์กับทามาร่าพังยับเยินไปแล้ว
- แต่เหมาว่ารู้จริงแล้ววิจารณ์ชีวิตชั้นซะยับเยิน
- มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น รถบัสพลิกคว่ำ และพังยับเยิน
- นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมกระเป๋าและเงินถึงยับเยิน
- ตั้งแต่ตอนที่เครื่องบิน ของวิคตอเรียตกพังยับเยิน
- ไม่อยากจะเชื่อเลย เขาเห็นฉันในสภาพยับเยินสุดๆ
- ความพ่ายแพ้อย่างยับเยินที่สุดในประวัติศาสตร์
- แกอยากจะเจอกับความรู้สึกที่พ่ายแพ้ยับเยินงั้นเรอะ ?
- จากนั้นพวกเราก็แค่เข้าไปและฆ่าพวกเขายับเยิน
- ฉันเพิ่งได้รับรายงาน ว่ารถทั้งคันพังยับเยิน