ยาหม้อ คือ

• น. ยาไทยที่ประกอบด้วยสมุนไพร กระดูกสัตว์ และเครื่องยาอื่น ๆ ใส่หม้อต้มแล้วกินน้ำที่เคี่ยวจนงวดเพื่อบำบัดโรค.

• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• หม้อ     น. ภาชนะประเภทหนึ่ง มีรูปทรงต่าง ๆ สำหรับใส่ของหรือใช้งานบางอย่าง, เรียกตามสิ่งที่ใช้ทำก็มี เช่น หม้อดิน หม้อทองเหลือง หม้ออะลูมิเนียม,
• ยาหมู่    น. ยาที่ประกอบด้วยสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นของแข็ง มีแก่นไม้ เขี้ยวงา กระดูก เป็นต้น ใช้ฝนกินแก้ร้อนในและผิดสำแลง.
• ยาหม่อง    น. ยาขี้ผึ้งชนิดหนึ่ง ใช้ทา นวด เป็นต้น.
• ฝาหม้อ    n. ส่วนที่ใช้ปิดหม้อ ด้านบนมีหูจับกันความร้อน ชื่อพ้อง: ฝา ตัวอย่างการใช้: แม่เปิดฝาหม้อทิ้งไว้เพราะกลัวกะทิจะล้น clf.: ฝา
• เข้าหม้อ    (ปาก) ก. ลืมวิชาความรู้ที่ได้เรียนมา.
• เตาหม้อ    กาน้ำ ภาชนะหุงต้ม หม้อต้มน้ำให้เป็นไอ หม้อน้ำ หม้อไอน้ำ
• ยาหม้อใหญ่    (สำ) น. สิ่งที่น่าเบื่อ เช่น วิชาคำนวณเป็นยาหม้อใหญ่.
• เย็นคล้ายยาหม่อง    ชุ่มชื้น
• หัวหน้าหมู่ลูกเสือ    ผู้กํากับลูกเสือ
• ภรรยาหรือภรรยาหม้ายของpeer    ขุนนางหญิง
• หมาหมู่    (ปาก) น. กลุ่มคนที่กลุ้มรุมทำร้ายคนคนเดียว.
• นิเวศวิทยาหลังไฟไหม้    นิเวศวิทยาของไฟ
• ภรรยาหม้ายของท่านดยุค    คุณหญิง ท่านหญิง ภรรยาของท่านดยุค
• ภาวะข้าวยาหมากแพง    ความขาดแคลน ความอดอยาก ทุพภิกขภัย

• ซาแน็กซ์ เพื่อช่วยให้ล่องลอย ยาหม้อนี่จะทำให้มึนเล็กๆ
• เลี่ยงยาที่ไม่ได้มาตรฐาน ได้แก่ ยาลูกกลอน ยาต้ม ยาหม้อ เพราะนอกจากไม่ทราบที่มาของส่วนผสมที่แน่ชัด ยังอาจมีส่วนผสมของสเตียรอยด์ ทำให้เป็นอันตรายต่อร่างกายมากกว่าที่คิด