ย่ำเทือก คือ
- ก. ย่ำดินโคลนพื้นนาที่จะตกกล้าให้อ่อนเหลว, ย่ำขี้เทือก ก็เรียก.
- ย่ำ ก. เหยียบหนัก ๆ ซ้ำ ๆ, ถ้าเหยียบในลักษณะเช่นนั้นอยู่กับที่เรียกว่า ย่ำเท้า, เดินในลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น; ตีกลองหรือฆ้องถี่ ๆ
- เท ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
- เทือ ว. ครั้ง, หน, เตื้อ ก็ใช้.
- เทือก น. ที่ดินที่ไถและคราดแล้วทำให้เป็นโคลนเป็นตมเพื่อตกกล้า เช่น ทำเทือกตกกล้า, ขี้เทือก ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงที่ซึ่งเปรอะเลอะเทอะเพราะย่ำกันไปมา
- อก ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- ย่ำเป็นเทือก ก. ย่ำกันไปมาจนเปื้อนเปรอะเลอะเทอะเหมือนเปรอะด้วยขี้เทือก.
- ย่ำเท้า 1) v. ชื่อพ้อง: อยู่กับที่, ไม่พัฒนา, ไม่ก้าวหน้า ตัวอย่างการใช้: การพัฒนาประเทศนั้นเราจะมัวย่ำเท้าอยู่ไม่ได้ 2) v. เหยียบหนักๆ ซ้ำๆ, ถ้าเหยียบในลักษณะเช่นนั้นอยู่กับที่ เรียกว่า ย
- คำเทียบ น. แบบสอนอ่านที่แจกตามรูปตามมาตรา ก กา กง กน ฯลฯ เช่น ก กา กิ กี ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ ก กา กง กัง กาง กิง ฯลฯ เป็นคำเทียบของแม่ กง.
- จำเทิด (โบ) ก. เผ่นขึ้นสูง, งอกขึ้นสูง, สูงไสว.
- นำเที่ยว ก. พาเที่ยวชมบ้านชมเมือง.
- บำเทิง ว. บันเทิง, เบิกบาน, รื่นเริง, ยินดี.
- รำเท้า ก. เต้นหมุนเวียนวนไปด้วยเท้าอย่างเต้นรำของฝรั่ง, เต้นรำ ก็ว่า.
- คำเย้ย การทำเสียงหยอกล้อเจ้าบ่าวเจ้าสาวในวันแต่งงาน คำหยอกล้อ
- น้ำเสีย น้ำทิ้ง ของเสีย สิ่งปฏิกูล
- ยำเยีย ก. ถูกกระทำในทางร้ายโดยวิธีใช้เวทมนตร์ต่าง ๆ, มักใช้ว่า ถูกกระทำยำเยีย.