รอยเฆี่ยน คือ

• รอยแส้หรือหวาย
  รอยโบย

• รอ     ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
• รอย     น. ลักษณะที่เป็นเส้น เป็นริ้ว หรือลวดลายเป็นต้นที่ปรากฏอยู่บนพื้นสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น รอยขีด รอยหน้าผากย่น รอยพระบาท รอยต่อ รอยประสาน; เค้า,
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• เฆี่ยน     ก. ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ; ( ปาก ) เร่งความเร็ว เช่น เฆี่ยนมาด้วยความเร็ว ๑๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง, เอาชนะคู่แข่งขันอย่างขาดลอย
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• รอยเขียน    การเขียน ลาย เลขา
• เฆียน    ทำให้เกิดอาการผื่นคัน ทำให้เป็นผื่นคัน หวด ตำ แหย่
• รอยนูนบนผิวหนังที่เกิดจากการเฆี่ยนตี    แนวแส้
• เฆี่ยนอย่างรุนแรง    หวด ตี
• เฆี่ยนอย่างแรง    หวดอย่างแรง
• ผู้เฆี่ยน    ผู้ลงแส้ ผู้หวด ผู้โบย ผู้ตี
• เฆี่ยนตี    เฆี่ยน โบย ตี
• แส้เฆี่ยน    แส้หนัง
• การเฆี่ยน    การด่าอย่างเจ็บแสบ การโบย การตี การหวด การฟาด การหวดแส้ การเฆี่ยนด้วยแส้ การลงแส้
• การเฆี่ยนอย่างแรง    การหวดอย่างแรง

• ฉันทำให้รอยเฆี่ยนตีพวกนั้นหายไปไม่ได้หรอก
• มีรอยแผลเป็นที่ถูกระบุว่าเป็นรอยเฆี่ยน
• แผลรอยเฆี่ยนยังไม่หายเลยวะ
• รอยเฆี่ยนฉันไม่หายเลย