แส้เฆี่ยน คือ

• แส้หนัง

• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แส้     น. ชื่ออุปกรณ์สำหรับปัดยุงหรือแมลง ทำด้วยขนหางม้า หรือทางจากที่ทุบปลายข้างหนึ่งเป็นเส้น เป็นต้น ลักษณะเป็นพู่ยาว มีด้าม; ชื่ออุปกรณ์สำหรับตีม้า
• เฆี่ยน     ก. ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ; ( ปาก ) เร่งความเร็ว เช่น เฆี่ยนมาด้วยความเร็ว ๑๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง, เอาชนะคู่แข่งขันอย่างขาดลอย
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• เฆี่ยนด้วยแส้    ลงแส้ โบยด้วยแส้
• เฆียน    ทำให้เกิดอาการผื่นคัน ทำให้เป็นผื่นคัน หวด ตำ แหย่
• การเฆี่ยนด้วยแส้    การหวดแส้ การเฆี่ยน
• ผู้เฆี่ยน    ผู้ลงแส้ ผู้หวด ผู้โบย ผู้ตี
• เฆี่ยนตี    เฆี่ยน โบย ตี
• การเฆี่ยน    การด่าอย่างเจ็บแสบ การโบย การตี การหวด การฟาด การหวดแส้ การเฆี่ยนด้วยแส้ การลงแส้
• รอยเฆี่ยน    รอยแส้หรือหวาย รอยโบย
• เครื่องมือสําหรับเฆี่ยน    แส้ การฝึกอย่างเข้มงวด การลงแส้ การโบย
• เฆี่ยนอย่างรุนแรง    หวด ตี
• เฆี่ยนอย่างแรง    หวดอย่างแรง
• ไม้ยางสําหรับเฆี่ยนตี    ไม้เรียว

• แค่ตาข่ายจับผีเสื้อ แทนที่จะเป็นแส้เฆี่ยนม้าละกัน
• เอาแส้เฆี่ยนมันเข้าไปสิ
• แส้เฆี่ยนพวกเนี้ย