ระบบสืบพันธุ์และขับถ่ายปัสสาวะ คือ
"ระบบสืบพันธุ์และขับถ่ายปัสสาวะ" อังกฤษ"ระบบสืบพันธุ์และขับถ่ายปัสสาวะ" จีน
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ระบบ น. กลุ่มของสิ่งซึ่งมีลักษณะประสานเข้าเป็นสิ่งเดียวกันตามหลักแห่งความสัมพันธ์ที่สอดคล้องกัน ด้วยระเบียบของธรรมชาติหรือหลักเหตุผลทางวิชาการ เช่น
- ระบบสืบพันธุ์ อวัยวะสืบพันธุ์ ช่องอวัยวะสืบพันธุ์ อวัยวะที่สร้างเซลล์สืบพันธุ์ อวัยวะสืบพันธุ์ของสัตว์ อวัยวะสืบพันธุ์สัตว์ อวัยวะเพศของสัตว์
- สืบ ๑ ก. ต่อเนื่องเป็นลำดับ เช่น สืบราชสมบัติ สืบตระกูล. ๒ ก. เสาะหา, แสวงหา, เช่น สืบความลับ สืบข้อเท็จจริง สืบข่าว.
- สืบพันธุ์ ก. ทำให้เกิดลูกหลานสืบเนื่องต่อไป.
- พัน ๑ ว. เรียกจำนวน ๑๐ ร้อย. น. ตำแหน่งหัวหน้าทหารสมัยโบราณสูงกว่าหัวปาก, บรรดาศักดิ์ชั้นประทวนต่ำกว่าหมื่น,
- พันธ พันทะ- ก. ผูก, มัด, ตรึง. ( ป. , ส. ). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
- พันธุ น. พวกพ้อง, เชื้อสาย, วงศ์วาน; เทือกเถา, เหล่ากอ; เชื้อ เช่น ข้าวเก็บไว้ทำพันธุ์ พันธุ์ข้าว. ( ป. , ส. ).
- พันธุ์ น. พวกพ้อง, เชื้อสาย, วงศ์วาน; เทือกเถา, เหล่ากอ; เชื้อ เช่น ข้าวเก็บไว้ทำพันธุ์ พันธุ์ข้าว. ( ป. , ส. ).
- แล ๑ ก. ดู, มอง, เช่น สองตาก็ไม่อยากแล เหลียวซ้ายแลขวา, ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น. ๒ ว.
- และ ๑ ก. เชือด แล่ เถือสิ่งที่ยังมีเหลือติดอยู่กับสิ่งอื่นเช่นเนื้อติดกระดูกให้หลุดออกเป็นแผ่นบาง ๆ เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นต้น. ๒ สัน. กับ,
- ละ ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
- ขับ ๑ ก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น
- ขับถ่าย ก. รุหรือระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกจากร่างกาย.
- บถ ( แบบ ) น. ทาง เช่น กรรมบถ. ( ป. ปถ).
- ถ่าย ก. เอาออกจากที่หนึ่งไปใส่อีกที่หนึ่ง เช่น ถ่ายรถ ถ่ายเรือ, เอาสิ่งหนึ่งออกแล้วเอาอีกสิ่งหนึ่งใส่เข้าไปแทนที่ เช่น ถ่ายน้ำ ถ่ายเลือด; รุ เช่น
- ถ่ายปัสสาวะ ก. เยี่ยว.
- ปัสสาวะ น. เยี่ยว. ( ป. ; ส. ปฺรศฺราว).
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาว สาวะ- ว. สีดำแดง, สีน้ำตาลแก่. ( ป. ; ส. ศฺยาว). ๑ น. หญิงที่มีอายุพ้นวัยเด็ก นับตามความนิยมตั้งแต่ ๑๕-๓๐ ปีขึ้นไป เช่น ย่างเข้าสู่วัยสาว
- วะ ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;