ระเมียร คือ

• ก. ดู, น่าดู. (ข. รมึล ว่า ดู).

• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมีย     น. ภรรยา, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ ผัว. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวเมีย เช่น ไก่เมีย ม้าเมีย.
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• กระเษียร    (โบ; กลอน; แผลงมาจาก เกษียร) น. น้ำนม เช่น เนาในกระเษียรนิทรบันดาล. (สรรพสิทธิ์).
• กระเสียร    -เสียน ว. คับแคบ, ลำบาก, ฝืดเคือง, ใช้เข้าคู่กับคำ กระเบียด เป็น กระเบียดกระเสียร. (ป. กสิร).
• พระเศียร    หัว ศีรษะ เศียร
• เมืองหลวงประเทศเซียร์ราลีโอน    กรุงฟรีทาวน์
• สายระเดียง    น. หวายหรือสายลวดเป็นต้นที่ขึงสำหรับตากผ้า (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).
• เชยระเบิด    เชย เชยแหลก
• เมียร์    กอนดา เมียร์
• -กระเมี้ยน    ใช้เข้าคู่กับคำ กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.
• กระเมี้ยน    ใช้เข้าคู่กับคำ กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.
• คระเมิม    คฺระ- ว. ดุ, น่ากลัว, เช่น ครึ้มคระเมิมภัยรา. (ม. คำหลวง มหาพน).
• ชระเมียง    ชฺระ- (กลอน) ก. เมียง, มองดู.

• เดอะ โฮเต็ล นางาซากิ บีดับเบิลยู พระเมียร์ คอลเลคชั่น