รังแครังคัด คือ
- ก. ตั้งข้อรังเกียจ เช่น ต่างฝ่ายต่างก็คอยแต่จะรังคัดรังแคกัน ลูกคนละแม่มักจะรังแครังคัดกัน.
- รัง ๑ น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea siamensis Miq. ในวงศ์ Dipterocarpaceae เนื้อไม้แข็ง ใช้ในการก่อสร้าง. ๒ น. สิ่งซึ่งสัตว์พวกนก หนู
- รังแค น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ ขี้ลม ก็ว่า.
- แค น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา,
- คัด ๑ ก. เลือก, แยกสิ่งที่รวมกันอยู่, เช่น คัดออก คัดเอาไว้, งัดให้เผยอหรือเคลื่อนที่ เช่น คัดไม้ซุง, ใช้พายหรือแจวงัดน้ำออกจากตัว, ตรงข้ามกับ
- รังคัดรังแค ก. ตั้งข้อรังเกียจ เช่น ต่างฝ่ายต่างก็คอยแต่จะรังคัดรังแคกัน ลูกคนละแม่มักจะรังแครังคัดกัน.
- ขี้รังแค น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้ลม หรือ รังแค ก็เรียก.
- ขิงแครง -แกฺลง, -แคฺรง ดู ขิง.
- ครองแครง คฺรองแคฺรง น. ชื่อขนมทำด้วยแป้งกดบนพิมพ์ที่เป็นรอยริ้ว ๆ คล้ายฝาหอยแครง ต้มกับกะทิ, ถ้าทอดกรอบเคล้าน้ำตาลเคี่ยว เรียกว่า ครองแครงกรอบ.
- โครงแคร โคฺรงแคฺร (กลอน) ว. ครื้นเครง, อึกทึก, กึกก้อง, เช่น เสียงฉะฉาวโครงแคร. (สมุทรโฆษ).
- กวางแคริบู กวางชนิดหนึ่งในแถบอเมริกาเหนือ กวางคาริบู กวางเรนเดียร์
- นั่งแคร่เลื่อน ขับขี่บนพาหนะดังกล่าว นั่งแคร่เลื่อนหิมะ เดินทางโดยเฉพาะพาหนะดังกล่าว
- หอกข้างแคร่ (สำ) น. คนใกล้ชิดที่อาจคิดร้ายขึ้นมาเมื่อไรก็ได้ มักใช้แก่ลูกเลี้ยงที่ติดมากับพ่อหรือแม่, ศัตรูที่อยู่ข้างตัว.
- เครื่องแคะ เครื่องแงะ
- แคร่พิมพ์ดีด แคร่
- ครึ่งแห้งครึ่งสด ด้าน ม้าน เหี่ยวแห้ง