รันธะ คือ

• (แบบ) น. ช่อง, ปล่อง; ความผิด, ความบกพร่อง. (ป.; ส. รนฺธฺร).

• รัน     ก. ตี เช่น อย่าเอาไม้สั้นไปรันขี้, มักใช้ว่า ตีรันฟันแทง.
• คันธะ    คันทะ- (แบบ) น. กลิ่น, กลิ่นหอม, เมื่อใช้เป็นส่วนหน้าสมาส แปลว่า หอม. (ป., ส.); ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า คันธหัตถี กายสีไม้กฤษณา มีกลิ่นตัวหอม. (ดู กาฬาวก).
• พันธะ    พันทะ- ก. ผูก, มัด, ตรึง. (ป., ส.). น. ข้อผูกมัด, ข้อผูกพัน
• เป็นพันธะ    จำเป็น เป็นข้อผูกพัน เป็นภาระหน้าที่
• ปล่อยพันธะ    ปล่อยทาส ปล่อยให้อิสระ ปล่อยให้เป็นอิสระ ให้เสรีภาพคืน
• สร้างพันธะ    สร้างพันธะเคมี
• ไม่มีพันธะ    อิสระ เป็นกลาง ไม่ได้ผูกมัด
• ้มีพันธะะ    ผูกมัด
• ทำให้มีพันธะ    ทำบุญคุณให้ เป็นเกณฑ์
• ที่ไม่มีพันธะ    โสด ที่ไม่แต่งงาน
• พันธะสัญญา    คำอุทิศ
• พันธะอิออนิก    พันธะอิเล็กโทรเวเลนต์
• พันธะเคมี    พันธะ
• สร้างพันธะเคมี    สร้างพันธะ
• ไม่ได้มีพันธะกรณี    ไม่ได้ผูกมัด