รูปพยัญชนะ คือ

• น. ตัวอักษรที่ใช้แทนเสียงพยัญชนะ เช่น ก ข, พยัญชนะ ก็เรียก.

• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รูป     รูบ, รูบปะ- น. สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยตา เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ, ร่าง เช่น โครงรูป, ร่างกาย เช่น รูปตัวคน
• พยัญชนะ     พะยันชะนะ น. เสียงพูดที่เปล่งออกมาโดยใช้อวัยวะส่วนต่าง ๆ ในปากและคอ เช่น เสียง ป โดยทั่วไปจะออกเสียงพยัญชนะร่วมกับเสียงสระ, เสียงพยัญชนะ
• ยัญ     ยันยะ- น. การเซ่น, การบูชา, การเซ่นสรวงโดยมีการฆ่าสัตว์หรือคนเป็นเครื่องบูชาเรียกว่า บูชายัญ. ( ป. ยญฺ; ส. ยชฺ).
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนะ     ๑ ชะ- ก. ทำให้อีกฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้. ๒ ชะ- น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปเหมือนกลองแขก ใช้ตีด้วยไม้ ใช้เฉพาะในงานหลวง.
• นะ     ๑ ว. คำประกอบท้ายคำอื่น บอกความเป็นเชิงอ้อนวอน บังคับตกลง หรือเน้นให้หนักแน่น เป็นต้น เช่น อยู่นะ ไปละนะ. ๒ น.
• ผู้ไม่รู้พยัญชนะ    คนไม่รู้พยัญชนะ
• คนไม่รู้พยัญชนะ    ผู้ไม่รู้พยัญชนะ
• ตัวพยัญชนะ    หน่วยที่เล็กที่สุดของระบบการเขียน
• พยัญชนะกัก    พยัญชนะหยุด พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
• พยัญชนะธนิต    พยัญชนะพ่นลม
• พยัญชนะพ่นลม    พยัญชนะธนิต
• พยัญชนะหยุด    พยัญชนะกัก พยัญชนะระเบิด พยัญชนะเสียงกัก พยัญชนะเสียงหยุด พยัญชนะเสียงระเบิด
• สัมผัสพยัญชนะ    สัมผัสอักษร

• การใช้สัญลักษณ์มือแทนรูปพยัญชนะ สระ วรรณยุกต์
• อ่านและเขียน สะกดคำ โดยนำเสียงและรูปพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ มาประสมคำอ่าน และเขียนคำถูกต้องตามหลักเกณฑ์ของภาษา