ร่มเกศ คือ

• น. ผู้คุ้มครองป้องกันให้ได้รับความร่มเย็นเป็นสุข หมายถึง พระมหากษัตริย์.

• ร่ม     น. บริเวณที่แดดส่องไม่ถึง เช่น ร่มไม้; สิ่งที่ใช้สำหรับกางกันแดด กันฝน มีด้ามสำหรับถือ โดยปริยายหมายถึง ที่พึ่ง, ที่คุ้มครอง, เช่น
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกศ     เกด, เกดสะ- ( แบบ ) น. ผม, ในบทกลอนใช้หมายถึง หัว ก็มี เช่น ก้มเกศ.
• หิรัณยเกศ    หิรันยะเกด ว. มีผมสีทอง. (ส.).
• เกศ-    เกด, เกดสะ- (แบบ) น. ผม, ในบทกลอนใช้หมายถึง หัว ก็มี เช่น ก้มเกศ.
• เกศี    (กลอน) น. หัว; ผม.
• ริเริ่มเก่ง    ง่ายต่อการ เรียนเก่ง
• ร่มเกล้า    น. ผู้คุ้มครองป้องกันให้ได้รับความร่มเย็นเป็นสุข หมายถึง พระมหากษัตริย์.
• ปกเกศ    ก. ปกเกล้า, คุ้มครอง.
• เกศพ    -สบ, เกสะวะ ว. ผู้มีผมงาม, ใช้เป็นนามของพระนารายณ์หรือพระกฤษณะซึ่งเป็นอวตารปางหนึ่งของพระนารายณ์. (ส.).
• เกศวะ    -สบ, เกสะวะ ว. ผู้มีผมงาม, ใช้เป็นนามของพระนารายณ์หรือพระกฤษณะซึ่งเป็นอวตารปางหนึ่งของพระนารายณ์. (ส.).
• เกศา    (กลอน) น. หัว; ผม.
• เกศินี    น. นางผู้มีผมงาม เช่น โฉมแก้วเกศินีนาฏ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ส.).
• โลเกศ    น. ผู้เป็นใหญ่ในโลก, จอมโลก. (ส.; ป. โลเกส).
• ผู้รักศิลปะ    นักสมัครเล่น ผู้รู้อย่างผิวเผิน