หิรัณยเกศ คือ
หิรันยะเกด
ว. มีผมสีทอง. (ส.).
- หิรัณย หิรันยะ-, หิรัน น. ทองคำ, เงิน. ( ส. ).
- เก ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
- เกศ เกด, เกดสะ- ( แบบ ) น. ผม, ในบทกลอนใช้หมายถึง หัว ก็มี เช่น ก้มเกศ.
- หิรัณย- หิรันยะ-, หิรัน น. ทองคำ, เงิน. (ส.).
- หิรัณย์ หิรันยะ-, หิรัน น. ทองคำ, เงิน. (ส.).
- หิรัณยรัศมี หิรันยะรัดสะหฺมี ว. มีสีผ่องดั่งเงินอย่างสีช้างเผือก. (ส.).
- หิรัณยการ หิรันยะกาน น. ช่างทอง. (ส.).
- ร่มเกศ น. ผู้คุ้มครองป้องกันให้ได้รับความร่มเย็นเป็นสุข หมายถึง พระมหากษัตริย์.
- ร้อยเล่ห์ adj. มีเล่ห์เหลี่ยมมาก , , ชื่อพ้อง: เจ้าเล่ห์ ตัวอย่างการใช้: ถ้าใครเชื่อคนนิสัยร้อยเล่ห์อย่างคุณ ก็ต้องเสียใจไปจนตาย
- เกศ- เกด, เกดสะ- (แบบ) น. ผม, ในบทกลอนใช้หมายถึง หัว ก็มี เช่น ก้มเกศ.
- เกศี (กลอน) น. หัว; ผม.
- หัวลูกศร ลูกศร พืชจำพวก sagittaria ซึ่งมีใบคล้ายลูกศร พืชจำพวก เห็ดเมตตา สิ่งที่คล้ายลูกศร
- โยเกิร์ต นมเปรี้ยว
- ปกเกศ ก. ปกเกล้า, คุ้มครอง.
- เกศพ -สบ, เกสะวะ ว. ผู้มีผมงาม, ใช้เป็นนามของพระนารายณ์หรือพระกฤษณะซึ่งเป็นอวตารปางหนึ่งของพระนารายณ์. (ส.).