ร้องครวญ คือ

• ครวญ
  ครวญคราง
  ร่ําไห้

• ร้อง     ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, ( ปาก ) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• องค     องคะ- น. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ, ตัว (ราชาศัพท์ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ พระบรมราชินี และพระบรมวงศ์ชั้นสูงที่ทรงได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้น ใช้ว่า
• ครวญ     คฺรวน ก. ร้องรำพัน.
• ร้องครวญคราง    คร่ําครวญ คราง ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด
• ร้องคร่ำครวญ    ร้องเสียงโหยหวน ร้องโหยหวน หอน หัวเราะเสียงดัง เห่า
• ร้องคร่ําครวญ    ครวญคราง รําพัน โอดครวญ ร้องไห้กะซิก คร่ําครวญ ร้องโหยหวน
• ร้องครวญครางไปก่อน    โอดครวญไปก่อน
• เสียงร้องคร่ําครวญ    เสียงร้องไห้กระซิกๆ การส่งเสียงร้องแหลมยาว
• ร้องไห้คร่ําครวญ    ฟูมฟาย สะอึกสะอื้น ร้องห่มร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ร้องห่ม
• ซึ่งคร่ําครวญ    ซึ่งน่าสงสาร สะอึกสะอื้น ซึ่งร้องโหยหวน
• เสียงครวญคราง    การครวญคราง การโทมนัส รับน้ำหนักมากเกินไป เสียงพึมพำแสดงความไม่พอใจหรืออื่น ๆ เสียงลมที่คล้ายเสียงครวญคราง เสียงร้อง การคร่ำครวญ การคร่ําครวญ เสียงคราง
• เสียงคร่ําครวญ    เสียงร้องแหลมยาว เสียงโหยหวน
• คร่ำครวญ    ว. ร้องร่ำรำพัน.
• คร่ําครวญ    อาลัย อาวรณ์ เศร้าโศก เสียใจ เสียใจมาก ร่ําไห้ โอดครวญ กันแสง กําสรวล ครวญ ร้องไห้ รําพัน สะอื้น โหยไห้ รําพึง รําพึงรําพัน ร้องไห้ฟูมฟาย ้สะอึกสะอื้น โหยหวน เศร้าโศกเสียใจ โศกเศร้าถึง ร้องครวญคราง

• มีผู้ชายคนที่ร้องครวญครางตอนที่พวกเขาจูบกันไหม
• ใครกันที่สมควรจะถูกมัดไว้แล้วได้แต่ร้องครวญคราง
• สุดสัปดาห์นี้ เสียงร้องครวญคราง ของวาฬฮัมแบ็ค
• มีนักโทษคนหนึ่งที่คุกฝั่งตะวันตกกำลังร้องครวญคราง
• บ้างก็ร้องครวญคราง บ้างก็ร้องไห้ บางคนถึงกับหัวเราะ
• มึงอยากจะได้ยินเสียงกูร้องครวญครางใช่ไหมล่ะ
• คุณเอาแต่ร้องครวญคราง และบ่นตัดพ้อมาโดยตลอด
• เขาอยู่ใน ออฟฟิศของเขา ร้องครวญครางเหมือนลูกหมากำลังป่วย
• และเขาไม่สามารถปลุกมันขึ้นมา เพื่อทำให้เจ้าร้องครวญครางได้
• นายกำลังซ่อมเธอหรือกำลังร้องครวญคราง