ร้องคร่ําครวญ คือ

• ครวญคราง
  รําพัน
  โอดครวญ
  ร้องไห้กะซิก
  คร่ําครวญ
  ร้องโหยหวน

• ร้อง     ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, ( ปาก ) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• องค     องคะ- น. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ, ตัว (ราชาศัพท์ใช้สำหรับพระมหากษัตริย์ พระบรมราชินี และพระบรมวงศ์ชั้นสูงที่ทรงได้รับพระราชทานฉัตร ๗ ชั้น ใช้ว่า
• คร่ํา     คร่ําคร่า เก่ามาก เก่าแก่ เก่าคร่ําคร่า
• คร่ําครวญ     อาลัย อาวรณ์ เศร้าโศก เสียใจ เสียใจมาก ร่ําไห้ โอดครวญ กันแสง กําสรวล ครวญ ร้องไห้ รําพัน สะอื้น โหยไห้ รําพึง รําพึงรําพัน ร้องไห้ฟูมฟาย
• ร่ํา     พร่ํา รําพัน
• ครวญ     คฺรวน ก. ร้องรำพัน.
• ร้องครวญ    ครวญ ครวญคราง ร่ําไห้
• เสียงร้องคร่ําครวญ    เสียงร้องไห้กระซิกๆ การส่งเสียงร้องแหลมยาว
• ซึ่งคร่ําครวญ    ซึ่งน่าสงสาร สะอึกสะอื้น ซึ่งร้องโหยหวน
• ร้องไห้คร่ําครวญ    ฟูมฟาย สะอึกสะอื้น ร้องห่มร้องไห้ ร้องไห้ ร้องไห้ร้องห่ม
• ร้องครวญคราง    คร่ําครวญ คราง ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด
• ร้องคร่ำครวญ    ร้องเสียงโหยหวน ร้องโหยหวน หอน หัวเราะเสียงดัง เห่า
• เสียงคร่ําครวญ    เสียงร้องแหลมยาว เสียงโหยหวน
• ร้องครวญครางไปก่อน    โอดครวญไปก่อน