ร้องทักทาย คือ
"ร้องทักทาย" อังกฤษ
- ร้อง ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, ( ปาก ) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี
- ร้องทัก ทักทาย ปราศรัย ร้องทักทาย
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ทัก ๑ ก. กล่าวเป็นเชิงเตือน, พูดโอภาปราศรัยด้วยอัธยาศัยไมตรีเมื่อพบหน้ากัน, กล่าวหรือออกเสียงให้ระวังหรือสังเกตว่าจะเป็นภัยตามลัทธิที่ถือกัน เช่น
- ทักทาย ก. ไต่ถามถึงความเป็นอยู่หรือทุกข์สุขอย่างเป็นกันเอง.
- ทา ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
- ทาย ๑ ก. บอกเหตุการณ์หรือความเป็นไปที่จะเกิดในเบื้องหน้า, ทำนาย ก็ว่า. ๒ ( กลอน ) ก. ยก; ถือ เช่น ทายธนู ว่า ถือธนู. ๓ น. ป่า. ( ป. ; ส.
- การร้องทักทาย การร้องทัก
- ร่องทาง ร่องแคบบนถนน
- การระบายของเสียออกทางท่อระบาย สิ่งโสโครก การปล่อยสิ่งโสโครก
- ช่องทางซ้าย เลนซ้าย
- โบกทักทาย โบกมือทักทาย
- คำทักทาย การคำนับ การต้อนรับ การทักทาย คำต้อนรับ คำอวยพร
- คำทักทายยกย่อง ของชาวฮินดู ชาวอินเดียที่รู้จักภาษาเล็กน้อย สุภาพบุรุษชาวฮินดู
- รูปฟักทอง ที่มีรูปทรงฟักทอง
มือถือ