ลวกปาก คือ
"ลวกปาก" การใช้
- ก. อาการที่กินของร้อนจัดทำให้รู้สึกว่าปากแทบพองชั่วระยะหนึ่ง.
- ลวก ก. กิริยาที่ของเหลวหรือไอที่ร้อนจัดหรือไฟมากระทบ เช่น ไฟลวก น้ำร้อนลวก ถูกไอน้ำเดือดลวก, กิริยาที่ถูกน้ำร้อน ไอร้อน หรือไฟพลุ่งมากระทบผิวเช่น
- วก ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
- ปา ก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; ( ปาก ) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป
- ปาก น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ
- ลวกปากลวกคอ ก. อาการที่กินของร้อนจัดทำให้รู้สึกว่าปากแทบพองชั่วระยะหนึ่ง.
- สะดวกปาก ถนัดปาก
- ถูกปาก ว. อร่อย.
- สนุกปาก adv. พูดออกไปเพลิดเพลินขำขันอย่างไม่คิดถึงความเหมาะสม , ชื่อพ้อง: คะนองปาก ตัวอย่างการใช้: พวกอันธพาลแซวผู้หญิงที่เดินผ่านไปผ่านมาอย่างสนุกปากโดยไม่เกรงใจใครเลย
- หนักปาก ว. ไม่ทันได้พูด เช่น คุยกันอยู่ตั้งนาน หนักปากไปหน่อย เลยไม่ได้ถามว่าชื่ออะไร.
- ของเหลวไหลจากปาก การพูด หรือการกระทำที่แสดงความรู้สึกมากเกินไป น้ำมูกหรือน้ำลายที่ไหลย้อยออกมา น้ำลายไหล
- พวกมือถือสากปากถือศีล ผู้ที่มีปากกับใจไม่ตรงกัน ผู้ที่หลอกลวง สมาชิกยิวโบราณที่เคร่งครัดในวินัยศาสนาแต่รูปแบบภายนอก สุภาพบุรุษจอมปลอม
- ปากปลา น. ส่วนหัวของสำเภาที่ว่างอยู่ ไม่ได้อุดกระดาน.
- ปากปลิง น. ขั้วผลไม้ติดต่อกับก้าน โดยมากเป็นขั้วทุเรียนที่หลุดจากกันได้, ปลิง ก็เรียก.
- ลิ้นจุกปาก น. ภาวะที่ลิ้นถูกดันออกมาจากตำแหน่งปรกติที่อยู่ในปาก เนื่องจากลิ้นบวมหรืออวัยวะที่อยู่ใต้ลิ้นดันลิ้นขึ้นมา.
- ออกปาก ก. พูดขอความช่วยเหลือ เช่น ออกปากขอแรงชาวบ้านมาช่วยงาน; พูดเชิงตำหนิ เช่น เขาใช้เงินเปลืองจนแม่ออกปาก.
ประโยค
- ก่อนทานระวังด้วยนะคะเพราะร้อนมาก มันเทศอาจลวกปากคุณได้
- เป่าก่อนน่ะ มันร้อนมากเดี๋ยวจะลวกปากเอา
- เธอต้องระวังไม่ให้มันลวกปาก
- คุณอยากลวกปากตัวเองหรือคะ ?
- โอ๊ย นมร้อนลวกปากเลย