ละขัดละขืน คือ
- (กลอน) ก. ขัดขืน; ห้าวหาญ.
- ละ ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
- ขัด ๑ ก. ให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น ขัดกระดุม ขัดกลอน; เหน็บ เช่น ขัดกระบี่; ไม่ทำตาม, ฝ่าฝืน, ขืนไว้, เช่น ขัดคำสั่ง; แย้งกัน, ไม่ลงรอยกัน. ๒
- ดล ๑ ดน, ดนละ- น. พื้น, ชั้น, เช่น พสุธาดล. ( ป. , ส. ตล). ๒ ดน ก. ถึง. ( ข. ฎล่). ๓ ดน ก. ให้เป็นไป, ทำให้แล้ว, ตั้งขึ้น,
- ขืน ก. ยั้งไว้หรือบังคับไว้ไม่ให้เป็นไปตาม เช่น ขืนตัว ขืนเรือ; ไม่ควรทำแต่ยังกล้าทำ เช่น ขืนกิน ขืนสู้, ไม่ยอมทำตาม เช่น ขืนคำสั่ง.
- ทีละขั้น adv. ทีละหนึ่งลำดับต่อเนื่องไป ตัวอย่างการใช้: ฉันก้าวขึ้นบันไดทีละขั้นช้าๆ เพราะกลัวสะดุดกระโปรงบานยาว
- เขละขละ เกะกะ เขละ เละเทะ
- แขนและขา ขา
- นกสีดําและขนเป็นมัน นกขนาดใหญ่จําพวกกา
- มีเพียงสีดำและขาวเท่านั้น เกี่ยวกับระบบที่มีเพียง2ค่า เขียนหรือพิมพ์ ไม่มีสี ไม่ระบายสีʼ
- อีเหละเขละขละ -เหฺละเขฺละขฺละ, -เหฺละ- ว. เกะกะ, เกลื่อนกลาด.
- ข้างซ้ายและขวา สองข้าง
- ซึ่งอยู่คนละข้าง ซึ่งอยู่คนละด้าน
- ระบบผมและขน ขน
- อีเหละเขะขะ -เหฺละเขฺละขฺละ, -เหฺละ- ว. เกะกะ, เกลื่อนกลาด.
- เคลื่อนไปข้างหน้าและข้างหลังสลับกัน เคลื่อนไปมา
มือถือ