ละหาน คือ

• ๑
  น. ห้วงน้ำ. (เทียบ เขมร ว่า รหาล).
  ๒
  ว. ห้อย.

• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• ห้วยละหาน    ธารน้ํา ละหาน ห้วงน้ํา
• ละหาร    น. ห้วงน้ำ. (เทียบ มลายู ว่า lahar).
• ซึ่งละห้อยหา    ซึ่งโหยหา
• ความละห้อยหา    ความโหยหา
• ถูกและหาง่าย    มีอยู่ทั่วไป
• ห้องรับประทานอาหารและห้องนั่งเล่นของนายทหารดังกล่าว    นายทหารดังกล่าว ห้องพวกนายทหารในเรือรบ
• ลานประหาร    ตะแลงแกง แดนประหาร
• การคิดและหาความรู้    การกระทำของผู้มีปัญญาสูง
• ด้วยความละห้อยหา    ด้วยความโหยหา
• ผละหนี    v. หลีกไปให้พ้นอย่างกระทันหัน run away (from) ชื่อพ้อง: ผละออก, หนีจาก คำตรงข้าม: เข้าหา, เข้าใกล้ ตัวอย่างการใช้: ฝูงปลาเล็กรีบผละหนีเข้าซุกตามพุ่มปะการัง ด้วยท่าทางตื่นตระหนกกับแสงสีข
• ละหลัด    ว. หลัด ๆ, เร็ว ๆ.
• ละหุ่ง    น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Ricinus communis L. ในวงศ์ Euphorbiaceae เมล็ดเป็นพิษ น้ำมันที่ได้จากการหีบโดยไม่ใช้ความร้อนใช้ทำยาได้.
• ละห้อย    ว. อาการที่พูดเว้าวอนด้วยน้ำเสียงอ่อย ๆ ก่อให้เกิดความสงสารเห็นอกเห็นใจ เช่น เสียงละห้อย; โศกเศร้าเพราะความผิดหวังหรือคิดถึง เช่น หน้าละห้อย.

• และหาน้ำแข็ง หาโค้กมาให้ฉันดื่มด้วยนะเจ๊ !
• และหานามธรรมเหล่านั้นมาตอบคำถามเขาล่ะ
• ที่จะดื่มเหล้า เล่นไพ่ และหาน้องตัว
• และหานักลงทุนอื่น
• มาริโอนำไปผ่านทะเลทรายทะเลทรายเป็นอย่างมากและไม่มีน้ำ มาริโอเป็นกระหายน้ำมาก เขาได้อย่างรวดเร็วต้องขับรถและหาน้ำ