ลานประหาร คือ

• ตะแลงแกง
  แดนประหาร

• ลา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Equus asinus ในวงศ์ Equidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับม้า รูปร่างคล้ายม้าแต่ตัวเล็กกว่า หูยาว ปลายหางเป็นพู่
• ลาน     ๑ น. บริเวณที่ว่าง, สนาม, เช่น ลานจอดรถ, ที่สำหรับนวดข้าว; ในทางกีฬาหมายถึง สนามที่เล่นกีฬา, คู่กับ ลู่. ๒ น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประหาร     น. การตี, การฟัน, การล้าง, การผลาญ. ก. ฆ่า, ทำลาย. ( ส. ปฺรหาร; ป. ปหาร).
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• หา     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาร     ๑ หาน ก. แบ่งส่วนเท่า ๆ กัน (ใช้แก่วิธีเลข). น. เรียกเครื่องหมายรูปดังนี้ ÷ ว่า เครื่องหมายหาร. ๒ หาน น. สิ่งที่เอาไปได้; การนำไป,
• แท่นประหาร    ตะแลงแกง
• แดนประหาร    ตะแลงแกง ลานประหาร
• ประหัตประหาร    ปฺระหัดปฺระหาน ก. ประหาร, เอาถึงเป็นถึงตาย.
• คนประหลาด    เฒ่าประหลาด มนุษย์ประหลาด คนแปลกพิกล
• รัฐประหาร    รัดถะปฺระหาน, รัดปฺระหาน น. การใช้กำลังเปลี่ยนแปลงคณะรัฐบาลโดยฉับพลัน, (กฎ) การใช้กำลังยึดอำนาจและเปลี่ยนแปลงรัฐบาล.
• สัมประหาร    น. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).
• การประหาร    การก่อกวน การข่มเหง การแกล้ง การฆาตกรรม การฆ่า การฆ่าฟัน การสังหาร การเข่นฆ่า

• เพื่อช่วย โจสมี่ กิ๊ฟ จากการแขวนคอในลานประหาร
• พาพวกเขาไปลานประหาร ใช้แบบพิเศษในการประหาร ชอย ซัค จู
• หัดดูที่นี้บ้างสิ นี้มันลานประหารสำหรับหุ่นตกกระป๋อง
• แล้วเราจะยึดแผนที่มา แล้วส่งมันไปลานประหาร
• หาดแห่งนี้ เคยเป็นลานประหารของมนุษย์กินคน
• พวกเขาจะถูกนำตัวไปลานประหารชีวิตและ โดนแบ่งเป็นสี่ส่วน
• รู้สึกเหมือนกำลังมุ่งหน้า ไปสู่ลานประหาร
• ใครบางคนต้องผลักพวกเขาเข้าสู่ลานประหาร .
• แหกตาดู ที่นี่น่ะลานประหารดาราตกกระป๋อง
• ข้าจำได้ว่าเจ้ายืนอยู่บนลานประหารนั้น