ละเลงด้วย คือ

• ทาด้วย

• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ละเลง     ก. ป้ายทาหรือไล้ทาให้แผ่ออกไปด้วยวิธีวนเป็นวงกลม ๆ เช่น ละเลงขนมเบื้อง, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้เลอะเทอะ เช่น เอาแป้งละเลงหน้า.
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• งด     ก. หยุดหรือเว้น คือ ไม่กระทำหรือไม่ดำเนินการตามปรกติ เช่น ผู้ป่วยต้องงดอาหารและน้ำตามที่แพทย์สั่ง.
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ละเลงด้วยโคลน    ป้ายด้วยโคลน
• ละเลงขนมเบื้องด้วยปาก    (สำ) ก. ดีแต่พูด แต่ทำไม่ได้.
• ละเลงเลือด    ว. อาการที่ต่อสู้กันจนเลือดออกมากเปรอะไปด้วยกัน เช่น ทั้ง ๒ ฝ่ายต่อสู้กันถึงขั้นละเลงเลือด.
• ละเลงบน    ทน ป้าย
• แมลงดาทะเล    แมงดาทะเล
• สิ่งที่เอาไว้ละเลง    สิ่งที่เอาไว้ทาหรือป้าย
• จบลงด้วย    มีตรงปลาย ปิดท้ายด้วย ลงเอย สิ้นสุดด้วย สิ้นสุดที่ เสร็จสิ้นด้วย ส่งผลให้เกิด
• สรุปลงด้วย    ลงท้ายด้วย สิ้นสุดด้วย
• ละเลย    ก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ
• ละเลิง    ก. เหลิงจนลืมตัวเพราะลำพองหรือคึกคะนอง เช่น หลงละเลิงจนลืมอันตราย.

• หรืออาจถูกละเลงด้วยหมึกจากปลายปากกา